poet of unhappiness lakaplı 20. yüzyıl ingiliz şairi.
oxford' da gelecek vaad eden bir öğrenci iken homoseksüel aşkının girdabından çıkamayıp sınavlarından çakmış, kendi kendini yetiştirme yolunu seçip latin edebiyatı uzmanı olmuş, mevzu üzerine cambridge' de profesörlük yapmıştır. vakit yok aceleciliği ile anı yaşa heyecanını 'doomed youth' potasında eritmiş şiirleri vardır. sanki, 'keyfime mi baksam, yoksa karamsarlığın dibine mi vursam' diye kararsız kalmış da hayatı kendine zehretmiş gibidir; fakat aslında, terence this is stupid stuff şiirinin sonuna iliştirdiği king mithridates hikayesiyle esas amacını çok iyi açıklamaktadır:
mithridates düşmanlarınca bir an evvel yok edilmek istendiğinin bilincinde bir doğu hükümdarıdır. kendince aldığı önleme göre her gün düzenli olarak az miktarda arsenik içmekte, böylece vücuduna zehre karşı bağışıklık kazandırmaktadır. festival zamanı gelip çattığında, düşmanlarının önüne koyduğu zehir dolu içkiyi içip de ölümcül eti yediğinde birşeycikler olmaz . korkuyla bekleyenlerin kellesini uçurur, elden ayaktan düştüğü yaşlara değin hüküm sürer.
buna göre, kişi hayatın acı taraflarına karşı aynı yöntemi uygulamalı, kendini yavaş yavaş alıştırmalıdır ki yeri geldiğinde sudan çıkmış balığa dönmesin, ağır darbelere müdahele edebilsin; böylece mutluluğun zevkine daha bir bilinçli varabilsin.
