"Alfama, Portekiz'in başkenti Lizbon'un São Jorge Kalesi ile Tejo Nehri arasındaki yokuşta kurulmuş en eski mahallesidir. Mahallenin adı Arapça'da hamam anlamına gelen Al-hamma 'dan gelmektedir. Oldukça fazla sayıda tarihi binalar olan bölgede, pek çok da Fado barları ve restaurantları vardır.
iber Yarımadası'ndaki islamiyet döneminde Alfama şehrin tamamını oluşturuyordu. Daha sonra şehir batıya, Baixa bölgesine doğru genişlemiştir. 1755 Lizbon Depremi şehrin diğer semtlerine göre Alfama'yı daha az etkilemiştir. Bu sayede dar ve tarihi sokaklar günümüze kadar kalabilmiştir".
bir de güzel şarkı, alfama şehri için, haris alexiou vokalini ne kadar da andırıyor!
çok dinlemiş anlaşılan amalia rodrigues'i.
Quando Lisboa anoitece
como um veleiro sem velas
Alfama toda parece
Uma casa sem janelas
Aonde o povo arrefece
E numa água-furtada
No espaço roubado à mágoa
Que Alfama fica fechada
Em quatro paredes de água
Quatro paredes de pranto
Quatro muros de ansiedade
Que à noite fazem o canto
Que se acende na cidade
Fechada em seu desencanto
Alfama cheira a saudade
Alfama não cheira a fado
Cheira a povo, a solidão
A silêncio magoado
Sabe a tristeza com pão
Alfama não cheira a fado
Mas não tem outra canção.
When night falls over Lisbon
like a sailboat without sails
All of Alfama seems like
a house without windows
Where people cool down
It's in a loft,
In the space stolen from hurt,
that Alfama remains closed
Within four walls of water
Four walls of wailing
Four walls of anxiety
That at night do the singing
That lights itself up in the city
Closed in her disenchantment
Alfama smells of nostalgia
Alfama doesn't smell of Fado
Smells like people, like loneliness
Like a silent hurting
Tastes like bread with sadness
Alfama doesn't smell of Fado
But it has no other song.
