küçüktüm... soranlara büyük görünmenin hevesiyle 5.5 yaşındayım diye cevap veriyordum daha. parmaklarımla yaşımı gösterebilecek kadar küçüktüm. istanbul'daki tatil bitmiş otobüsle eve dönüyorduk. otobüste sigaraların yakılıp içilebildiği, telefon denilen aygıtın bizim yaşantımıza daha girmediği günlerdi. otobüsten inip bizi karşılamaya gelen babamın yanına yürüdük annem, kardeşim ve ben. babamın bizi görünce nasıl sevineceğini düşünmüştüm yol boyunca öyle ya biricik prensesi geliyordu yanına. babam bizi benim beklediğim şekilde karşılamadı. ağlamıştı babam. gözümde öyle yerlerdeydi ki babam ağlayayamazdı. ağlamak ancak bana kardeşime yakışacak bir şeydi. eve gittik sonra. babam anneme yolda anlatıyordu yine ağlayarak oteli yaktılar diyordu. benim orada tek anladığım şey içinde geçen 'alevi' sözcüğüydü. öyle ya biz de onlardandık. daha yeni yeni duyduğum bir kelimeydi ama biliyordum biz okuldaki çoğu arkadaşım gibi değildik. ama korkutucuydu bir yandan da alevi olmamız. televizyonda 'gazi olaylarını' izlerken babama kızan küçük kardeşim 'senin alevi olduğunu polise söyleyeceğim görürsün sen' diyordu gözünü korkutmak için. çünkü aleviler kötüydü işte. polis onları dövüyordu demek ki kötüydü. ufacık bir çocuğu bu hale getirmişlerdi işte. aleviler kötüydü pisti. onlar her şeye layıktı. sonra yıllar geçti ben artık ortaokuldaydım. arkadaşlarımla oturmuş o yaşın gereği olarak dinden bahsediyorduk. alevi olduğumu öğrenince önce mum söndü'yü sordu. sonra siz yemeğinize tükürüp yiyormuşsunuz dedi. en sonunda da benim içimi en çok acıtan şeyi söyledi. 'siz evlenmeden önce babanızla yatarmışsınız' buydu işte bizim çoğu insanın gözündeki yerimiz. buydu bizim hakkımızda düşündükleri. aradan ne kadar zaman geçerse geçsin neler yaşanırsa yaşansın bizim hakkımızdaki bu görüşlerde değişmeyecek biliyorum; ama bildiğim bir şey daha var biz de bu ülkede yaşıyoruz bu ülkeyi oluşturan değerlerden biri de biziz.
bir alevi olarak gördümki insanlar alevi sünni ayrımı yapmıyorlar, herkes birbirini seviyor. Namaz kılmak ya da kılmamak sorun edilmiyor. herkes alevileri seviyor...ki zaten ayırım yapan yok...gencim ve çok şükür ki çevremdeki insanlar çok çeşitli inanışlara sahip ve ben de onlar sayesinde başka kültürleri başka inanışları tanıyorum..insanlar neden baska baska dinlere mensup onu anlıyorum.
gel gör ki bir şerefsiz çıkıyor aleviler şöyledir sünniler böyledir diyip ortalığı karıştırmaya çalışıyor..inanıyorumki sözlük yazarlarımızın hiç biri de böyle bir düşüncede değildir...
şu saatten sonra binlerce sözlük yazarı benim alevi olduğumu öğrenmiş bulunuyor..isteyen eksi versin isteyen + ile coştursun puanlarımı ama biliyorumki herkes bana katılacak; önce insan olmanın gerektiğine herkes inanıyordur bence...
alevilik, ba$lı ba$ına bir kültür devinimidir. kendi içlerinde de zengin sınıf alevileri, köy alevileri, vs.. gibi ayrılmı$ olsalar da, aralarında (her toplumda/toplulukta olduğu gibi) be$ para etmezler olsa da, toplum tarafından dı$lanmaları ya da toplumdan izole olmaları saçmadır, irrasyoneldir, aptalcadır.
dinî inançlarını kendi gönlünde, kendi rotasında ya$ayan altkültür topluluklarını gavur diye nitelendiren örümcek beyinli zihn-i et'in kı$kırtmalarına, iftiralarına (mumsöndü!) maruz bırakılmı$ bir toplumun çocuklarıdırlar.
gelgelelim; kendi içinde de çeli$en, alevi olunmaz alevi doğulur gibi dü$ünce çarpıklıklarıyla özünü kemiren, içini bo$altan bir yanı vardır ki ho$ değildir. çok alevi tanıdım. çoğu da adam gibi adamdı. çok alevi kız tanıdım. çoğu da orospu değildi.
kısacası; ağır ol da molla desinler diyeceğim ben bu mezhep, kültür ya da felsefi topluluğa laf edenlere.
Hz.Ali yandaşı oldukları için birçok kişi tarafından şii mezhebinden oldukları düşünülen*, eski Türk kültürü ile islamiyeti harmanlayan inanışa sahip insanlardır.ibadet yerleri cem evidir.
Ibadetlerini showa donusturmeyen, yaptigi ibadeti insanlarin gozune gozune sokmayan insandir. Turkiye'de yasayanlarinin cogu oguz boyundan turk soyludur. iclerinde yamuk insan yok denecek kadar azdir. cunku hayatlarini eline, beline , diline sahip olmak felsefesine gore duzenlerler. alevi olmadigim halde kendilerini cok sever, taktir ederim.
aleviler hakkında bazı yanlış anlamalar var. hatta yanlış anlama değil bildiğin anlamama. o yüzden burada bunu izah etmekte fayda var.
- aleviler sünnilere kız vermiyormuş.
böyle bir şey yok sevgili arkadaş. ama ben sana olanı söyleyeyim. bir alevi ile bir sünninin evlenmesi çok görülen birşey. peki bunların ne kadarı devam etmiş dersen orada kocaman bir soru işareti var. kendi kardeşimin ve kuzenimin evlenip boşanmasından sonra da gördüm ki arada din mezhepten ziyade bir kültür farklılığı var.
önce kendi kardeşimden başlayayım. ben bugüne kadar ailemde gördüm ki akrabalık ilişkisi çok kuvvetli birşey. sürekli birbirine gelme gitme, beraber yemek yeme, bir yerlere gitme, sahip çıkma vs. alevilerde akrabalık ilişkileri çok kuvvetli.
ama kardeşimin eşinin ailesinde böyle birşey yoktu. birbirlerini de çok seviyorlardı ama bunun yürümeyeceği belli oldu bir zaman sonra. çünkü kardeşimin eşine bu sürekli gelme gitme durumu garip geldi, "ben böyle sürekli gitmek istemiyorum" dedi. bu söylediğim sadece bir tane örneği. ve bunun da dahil olduğu birsürü etkenin birikmesi sonucu 1.5 sene sonunda boşandılar.
ben şahsen kardeşim evlenirken de, boşanırken de bir yorum yapmadım. kendisi öyle istedi çünkü. eşiyle ilgili de yorum yapmadım, veya yargılamadım da. denediler olmadı.
kuzenime gelince, o da evlendi boşandı. hatta bir de çocuğu var şimdi. benim ailemde içki kültürü var, alevilerin de hemen hepsinde vardır bu. bizde yemekli bir toplanma oldumu mutlaka içki içilir. ama kuzenimin eşinin ailesi tutucuydu. o yüzden bazı davranışlarını terketmek zorunda kaldı. epeyce bir süre zorladı o da evliliği devam etsin diye, ama 6 sene sonunda boşandı o da.
burada birisi diyebilir ki "be kardeşim içki de içmeyiversin", haklıdır da. ama olayı bu kadar dar açıdan ele almamak gerekiyor. bu sadece etkenlerin biri. öyle ki evlenmek demek sadece sevdiğin insanla ömrünü geçirmek demek değil. onun çevresini, kültürünü, ailesini, akrabalarını, arkadaşlarını, yaşam tarzını, hepsini birlikte alıyorsun. ve ona göre de yaşamak zorunda oluyorsun.
ben birgün çok seversem, ve böyle bir durumda kalırsam, ne yaparım bilemiyorum gerçekten. belki de hayatımın en büyük ikileminde kalıcam, ama gerçek budur malesef.
