kırsal kesimde çok geniş olmayan, ayrı köylerde ve bölgelerde yaşamaları dolayısıyla pek de gelişmeyen; birbirleri hakkında ürettikleri fıkralardan ileri gitmeyen ilişkidir.
kız alıp verme konusunda pek de olumlu olmayan ilişkidir. iki taraf arasında da kız/erkek almama/vermeme olayları sıkça yaşanmaktadır. tatsızdır.
edit: daha geniş anlatmak gerekli sanırım. alevi/sünni ayrımını hiç yaşamamış güzide vatandaşlarımız için bu ayrım ''hangi çağda yaşıyoruz be azizim. bu devirde böyle şeyler mi kaldı yahu?'' gibi cümlelerle geçiştirilebilir. ama işin aslı bu kadar basit değildir.
kimsenin inkar edemeyeceği bazı gerçekler vardır ki bunların en açık olanları çorum, kahramanmaraş ve sivas olaylarıdır. tüm bu olayların ortak noktası ise bazı karanlık güçlerin -artık kimse o karanlık güçler- bazılarını kışkırtması nedeniyle yine o bazılarının alevileri katletmesidir. ve işin ilginç yanı da yüce devletimizin bu katliamları izlemesi, izletmesidir.
sadece bunlar alvilerin sünnilere ve devlete karşı tavır almasına yeter de artar bile. eve şimdi diyeceksiniz ki ''birkaç kendini bilmezin yüzünden de tüm sünnilere tavır alınmaz ki.'' ve ben de diyeceğim ki ''hasiktir oradan!'' olay sadece ''birkaç kendini bilmez'' olayı değildir. hatta olay kürt/türk arasındaki ilişki gibidir bile denilebilir. bunun nedenini de sağ iktidarların solcu alevilere karşı tutumuna bağlayarak oldukça yüzeysel bir şekilde geçiştirme hakkını da kendimde görmekteyimdir...
deneyilerime dayanarak söyleyebilirim ki bu ülkede sünninin aleviye bakışı ve alevinin sünniye bakışı yaklaşık olarak şöyledir.
eski bir arkadaşım -artık arkadaşım değil- ankara'nın en çirkef mahallesi'nden (çinçin mi ne) bahsederken karşısındakine şöyle bir cümle sarfetmiştir.
''abi orda aleviler varmış''
ve bu sözü tıpkı bir ss subayının bir yahudi'den bahsetmesi gibi söylemiştir.
bir başka eski arkadaşım ise -o da artık arkadaşım değil- yüzünü leş kokan bir çöplüğe tükürür gibi ekşiterek şöyle demiştir;
''mumsöndü yapıyor bunlar. geece oldu mu bunlar ailecek toplanıp bütün ışıkları söndürüp mumları yakıyorlar ve daha sonra da mumları söndürüp karanlıkta yakaladıklarıyla cinsel ilişkiye giriyorlar.''
alevinin sünniye bakışı hakkında somut örneklere gerek yoktur kanımca çünkü yukarıda yazdıklarımdan bu bakış açısı gayet net anlaşılabilir.
burada anahtar kelime ise ''diyalog''dur. bu insanlar arasındaki iletişim azlığı o kadar yüksek seviyededir ki birbirlerini sadece anlatılanlardan tanımaktadırlar. ve o anlatılanlar da ne yazık ki şairin istanbul'u anlatması gibi değil de çirkef kaynananın gelinini anlatması gibidir (hatta daha beterdir ama uygun benzetme bulamadım).
bu bir kısır döngüdür. bir taraf haksızlığa uğradıkça içine kapanmış, kendini tanıtamamış, bir taraf ise diğer tarafın sürekli içine kapanması nedeniyle onu tanıyamamış ve ne yazık ki anlatılanlarla/duyduklarıyla zehirlenmiştir.
ama gelecek şimdiki kadar karanlık değildir. iletişim çağı falan...
teori de hemen herkesin, hangi çağdayız canım, bunlar normal şeyler, dediği; ancak gel gör ki pratikte kimsenin kolay kolay* meşru saymadığı ilişkidir.
kendi aralarındaki ilişki karı koca ilişkisidir, benim cephemden bakınca ise anne baba ilişkisidir.
yıllar yılllar önce küçücük kasabada yaşayan ve bugün artık toprak olmuş aile büyükleri arasında sorun edilmeyen, farklılık gibi bakılmayan bu kavrama; belki başka bir bakış açısıyla bakılsaydı bizim doğmamız mümkün olmayacakken, ilginç biçimde hala tartışılan ilişkidir.
aya gidildi diyorum, artık daha uzaklara gözümüzü dikmeliyiz.
aleviler o kadar iyi insanlardır ki aileye gelen ne olursa olsun sevgiyle kucak açarlar. fakat sorunu yaratan alevi birini ailesine katmak istemeyen sünnilerdir.
eksileyen arkadaş için; evet bir alevi ailesiyle samimiyim tamam mı?
elma ile armut arasındaki ilişkidir. ikisi de topraktan gelip, toprağa giderler.
elmanın bazısı, armutun bazısı çürük olur. spinoza'nın bir lafı vardır, aynı fıçı içinde duran elmalardan biri bile çürükse tüm fıçı çürük elma durur diye. gerçek dünya da böyle işte. o zaman:
eskisi kadar katı olmayan ilişkidir. kızlar alınıyor , veriliyor. kendi ailemden biliyorum. pek sorun olmadı. önce insanlık diyerek konuyu tatlıya bağlıyorum.
sonunda alevi köylerinin hep dağ başlarında, allahın unuttuğu yerlerde kurulmasına neden olmuştur. tabi, can havli, ölüm korkusu... oysa ki sunniler çok iyiydi de arap kültürü kötüydü...
