inşallah gün gelir, açlıktan ölmek üzereyken alevi olduğunu bildiğin birinin yaptığı yemeği yeme veya açlıktan ölme ikilemi ile sınanırsın da görürüz o günleri de.
Annem her zaman alevilerin ne kadar temiz ve hijyenik oldugundan bahseder. Sivasliyiz, çerkes’iz.
Aklima yillar once yaptigim kendi stajerligimi getirmistir baslik ayrica. Stajim bitmisti, ve son gun pasta yapip goturmustum sirkete. Danimarka’nin Fyn adasinin en meshur pastasi, bol karamel soslu, genelde herkesin severek yedigi ve pek bilinmeyen puf noktalari sebebiyle herkesin guzel yapamadigi “brunsviger”. Sirketteki Herkes cok begenmis hatta tarifini sormustu. Staj boyunca En yakin calistigim is arkadasim olan alman asilli pazarlama koordinatoru ise bir dilim dahi almamisti, sebebi “ben sevmiyorum”. Halbuki bu pastadan defalarca getirilmisti sirkete daha once, ve o alman arkadasin da yedigini gordugumden eminim. Tesetturluyum, ve daha staja basladigim ilk gunden beni sevmedigini hissetmistim. Yildizimiz hic barismadi, dinim veya etnik kimligimle alakali miydi degil miydi bilemem. Ama bir insana daha ilk tanistigin gunden tavirliysan cok da baska bir secenek kalmiyor ortada. Yazik. Simdi ara sira linkedin profilime bakiyor, ne isi var bilmiyorum.
