Türkiye gibi önyargı ve kulaktan dolma bilgilerle hareket eden, öğretim akıllı beyinlerin çokca bulunduğu, toplumda baskın olduğu yerlerde yaşayan, sırf alevi olduğu için sevdiğine açılamayan, arkadaşlarıyla fazla yakınlaşamayan, kendi kültürel müziğini kendi dinleyen başkaları ile paylaşamayan, toplumun çoğunluğundan çekinen, üzerinde baskıyı doğrudan yada dolaylı hisseden, özünü inkar etse de etmese de saklamak zorunda hisseden insandır. **
annesi alevi, babası sünni bir ailenin çocuğuyum. aleviler hakkında yaptıkları yenmez, hiçbir ahlaki değer yargıları yoktur diyenleri, mum söndü iftiralarını sessizce ve araya koydukları sadece sizin hissettiğiniz mesafeyle hissetmiş biriyim. saklayan biri olmamakla beraber, bu yüzden sorun yaşayan birçok insanın varlığına şahit oldum.
şahsım için 37 aydın insanın kimine göre ise allahsızların sivas'ta- maraş'ta yakıldığını da gördükten sonra alevilere uygulanan mahalle baskısının, devlet gözetiminde katliama dönüşebildiğini ve üstüne bu davaların zaman aşımına uğrayabileceği gerçeğini de görünce toplumun aklı selim olmayan kısımının alevi insanına bakışına hayretle ve büyük üzüntüyle baktım hep. toplumun en aydınlık insanlarının karanlık zihinlerde nasıl canlandığını, bu yüzden ailelerin yıkıldığını 21.yy.'da hala şaşırarak izlemeye devam ediyoruz malesef.
kimsenin etnik kökeniyle değerlendirilmediği günlerin bugünün tartışılan mevzularına bakınca hayal olmaktan öte gidemeyeceğini biliyorum artık. olsun yine de hayal etmek güzel...
insanlarin dinine saygi duyulmasi gerekir disaridan gelen bir hristiyana gosterdigin saygiyi sen kendi insanina gostermiyosan farkli gozlerle izlenirsin disaridan.
Otobüs de kuzenimle sohbet ederken dikkatimi çekti bir kadın. Düşünceliydi. gözlerini insanlardan kaçırıyordu. Kucağında bebeği yanında da kocaman bavulu vardı. Kuzenimde benden sıkılmış olacak ki yanımda oturan kadına yöneldi. Gülümseyip "merhaba" dediğinde kısık ve utangaç bir ses tonuyla cevap verdi. Tanışma faslına girip memleketler soruldu. Tunceliliymiş. Kuzenimin gözleri bavuluna ilişti. Neden buraya geldiğini sordu. Konuşamadı kadın. Yüzü asıldı. Biraz zorladıktan sonra alevi olduğunu, köy de bunlara rahat vermediklerini öğrendik. Art arda gelen tehditlerden bunalıp buralara gelmişler. Sesi git gide daha çok titredi, tutamadı gözyaşlarını. Daha sonraları hiç çıkmadı aklımdan bu kadın. Gözlerimin önüne gelmeye başladı yüzüne ilişmiş ümitsizlik ifadesi. Anlayamamıştım neden alevi olduğu için baskı gördüğünü. Küçüktüm tabii. insanların zalimliklerine akıl sır erdiremeyecek kadar küçük. Kafamdaki soru işaretleri din dersi eğitimi almaya başlamamdan sonra kayboldular. Kitapta yazılanlarla bizlerin uyguladıkları şeyler çok farklıydı. Her defasında öğretmene sorular sorar, "ama babaannem namazı böyle kılmıyor, şunu şöyle yapmıyor, bunu böyle uygulamıyor" dedikçe kötü bakışlara maruz kalırdım. Ben aleviydim ve okutulan kitap Sünniler içindi. Alevi olduğumu saklamadım hiç kimseden, utanmadım da bu durumdan. Neden utanacaktım ki?
Ama o kadın saklamıştı, korkmuştu. ibadetleri diğerlerinden farklı olduğu için dışlanmıştı. Camii ye gitmedikleri için nefret edilmişti. Oruç tutmadıkları için kâfir denilmişti. iki seçeneği vardı bu kadının. Ya baskılara boyun eğip asimile edilmelerine izin verecek ya da inançlarını daha rahat bir şekilde yaşamak için terk edecekti bütün her şeyi. Doğru olanı seçti. Göstermelik bir hayatı reddetti.
Eminim ki bu durumun Alevilerin sorunu ve suçu olduğunu düşünen zihniyet Sivas katliamını da unutmuştur. Tekbir getirilerek acımasızca katledilen 35 kişi umurunda bile değildir. istenilen şey sadece biraz empati.
halen demokrasinin ve insan haklarının oturmadığı, insanlarının olgunlaşmadığı bir ülkede yaşamaktadır. güzel günler elbette gelecektir. kafalar değişecek, insanların ırkı veya mezhebi bu topraklarda da sorun olmaktan çıkacaktır. ve herkes kültürünü saklamadan, ve herkes inancını gizlemeden yaşayabilecektir. *
aslında alevi insanlar alevi olduğunu saklamalarına gerek yok. ne yani adi bir suç mu işlemişler. genelde
arkadaşlarım hep alevi kesimden olmuştur. aleviler in en güzel özellikleri sözlerine sağdık insan olmaları.
arkadaşlıkları sağlamdır, tek şanssızlıkları karışık bir toplum içine girdikleri anda kendini bilmez bir geri zekalının aleviler, hakkında küfürlü konuşmaları bu insanları derinden yaralıyor. öyle bir oluyor ki o anda hop birader sen
nasıl konuşuyorsun bile diyemiyor. gerçekten insan için yıkım anı olan bir konu. her ne olursa olsun toplum içinde konuşurken ağızdan dengesiz bir laf çıktığı an geriye dönüşü olmuyor. onun için konuşmasını biliyorsan konuş
adam sansınlar. konuşmasını bilmiyorsan sus insan sansınlar.
bir alevi olarak bugüne kadar hiç anlamadığım insandır.
aleviliğiyle gurur duyması gerekirken ne diye saklar, gizler, siner ve de korkar gerçekten çok anlamsız. üstelik anadolu aleviliği edebiyatıyla, kültürüyle yaşam biçimiyle muazzam derecede temiz, saf, yaratıcı, uygar olduğu halde.
