alev ismindeki kadınlara yapılan telkinler neticesinde gelinen noktadır. bu ayarı yiyen alev hanım ibadetini bile yapamaz hale gelir, sürekli bu iç ses ile kendini coşturmaya çalışır; "alev'im, alev alev olmam lazım. yakmam lazım".
(bkz: verdiğim zaman bayıltmam lazım)
ateşi isminde taşıyan, meşaleyi belden aşağıda tutan kişi olarak görülmesinden kaynaklanan bir durumdur...
eski türk filmlerinde de, okşan, alev gibi isimlerin genel olarak, "kötü kadın" diye tabir ettiğimiz kişileri canlandırmaları bilinç altımız da böyle bir izlenim yaratmış olabilir...
