Kendisi 1812 yılındaki Fransa - Rusya savaşı'nda rus ordusunda görev yapmıştı. Ruslasmış asil bir alman ailesinden geliyordu. Tolstoy'un meşhur Savaş ve Barış romanına konu olan bu savaş sırasında Napolyon orduları Moskova'ya kadar gelmişti. Savaşta Katuzov'un yönettiği Rus orduları taktik olarak Moskova'ya çekilince Fransız ordularına karşı büyük bir gerilla savaşı başlamıştı. Rusların subay ve köylülerden oluşan gayrinizami harp birlikleri hem muharip güç olarak hem de istihbarat alanında önemli faydalar sağlamıştı.
Aleksandr Samoylovic Figner bu dönemin önemli isimlerinden biriydi. Çok iyi derecede Fransızca, Almanca ve italyanca biliyordu. Savaş başladığı zaman çar ordularına özgü mülazımla yüzbaşı arasında bir rütbedeydi.
Figner, Moskova önlerindeki Borodino muharebesine katılmıştı. Rus orduları geri çekilmiş Fransızlar ise Moskova'ya girmişti. Figner'in Napolyon'a karşı özel bir nefreti vardı. Rus ordularının başkomutanı Katuzov'un emriyle Moskova'ya koyuldu. Geceleri şehrin sokaklarına kurduğu pusularla birçok asker ve subayı yok etmişti.
Gündüzleri ise kimi zaman tüccar, kimi zaman yabancı kılığında rahat ve sakin bir şekilde şehirde dolanır, Fransızların arasına karışırdı. Eski püskü kıyafetler içinde dilenci gibi dolaştığı da olmuştu. Figner, topladığı bilgileri karargahına iletirdi. Moskova günlerinde bir Fransız generalin evine hizmetçi olarak girmeyi de başardı. Odun kesiyor, sobayı yakıyordu. Napolyon'u öldürme fikri bir türlü aklından çıkmıyordu. Bir sabah Kremlin'in yolunu tuttu, ancak kapıdaki nöbetçilerin dipçik darbesiyle umutsuzca geri dönmek zorunda kaldı.
O gece evde Napolyon'dan önemli bir mesajın ileri birliklere ulaştırılması gerektiğini işitti. Bunun için Fransızların yolları iyi bilen birine ihtiyacı vardı. Ertesi gün bir şekilde bu görevi üstlendi. Bir takım Fransız askeri ve subayıyla yola çıktı. Rus birliklerine yakın bir yerde dinlenmek bahanesiyle onları bir köyde durdurdu, kendisi ise "ileride bir tehlike olup olmadığına bakacağım" bahanesiyle ayrıldı. Bir süre sonra Rus askerleriyle dönüp Fransızları esir aldılar.
Figner 1812 yılının eylül ayının sonlarında gönüllülerden ve eski askerlerden oluşan bir gerilla birliği oluşturdu. Hem düşmana saldırılar düzenliyorlar, hem de önemli bilgiler topluyorlardı. Figner'in birliğine silahlo köylülerde katılmışlardı. 300'e yakın da süvarisi vardı. Geceleri düşmanın cephe gerisinde ormana saklanıyorlar ve aniden düşmanın yem depolarına ve yem taşıyan araçlarına saldırıyorlardı. Dönemin kurmay başkanı General A.P. Yermolov figner'in gerilla savaşından çok memnın olduğunu ve gerilla birliklerinin arttırılması talimatı vermişti.
Figneri, kimi zaman da Fransız üniforması giyip düşman birliklerinin konak yerine gidiyor, kendini başka bir birliğin yem çavuşu olarak tanıtıp ateş başında onlarla sohbet ediyordu. Topladığı bilgilere göre düzenledikleri saldırılarla çok sayıda esir alıyorlardı. Figner'in atının eyer ve koşumları da devamlı Fransızlarınki gibiydi. Böylece Fransız şapkasını ve ceketini giyip onların arasından rahatça geçebiliyordu.
