çatlak yapısına rağmen, hayatınını yönlendiren unsurları kesin çizgilerle birbirinden ayırabilen bir insan evladıdır bu. "ahahaha çok komik lan bu" dediğiniz bir noktada bile ona olan saygınızı da ucuna iliştiriveriyorsunuz. tadından yenmiyor o derece. çok sevdim; bir daha olsa bir daha yerim.
yaşadıklarınla, hissettiklerinle, hüzünlerinle, mutluluklarınla, hayallerinle bir teksin.
geçen her gün 1 artı 1, başladığın her sabah tek başına sadece yeni bir 1 .
ertelenen, beklenen, nereye, ne zamana kadar?
bu gün son belki.
ama sen çok değerlisin. yazarıdır.
uyudugu için arkasından yazı yazılası yazardır..
bugun itibariyle kendisinin bendeki yerini anlamıs olması dileğiyle yazarım bunları , hıı ? der şimdi içinden küfürleri sabah okuyunca gelir tepinir üstümde falan. efendim bu kişi yanımda olmus olmanın rahatlıgından mıdır kendi egosunun tavan yapmıs olmasından mıdır bilinmez pek bi ukala tavırlar sergilemiştir. Frekans 'a karsı yaptıgı muziplikler saymakla bitmez. ee tabi ona bizzat kendim tarafından yapılan seylerin haddi hesabı yoktur. benim yaptıgım bir oyun sonucu 4 saat bir yerde kalmamıza sebebiyet vericek kadar o yere kendimizi adapte ettik. kendisi bu esnada gülerken 2 fincan , bir tatlı tabagı kırmıstır ( şaka şaka sadece koltuktan düştü ) kafeye gelen insanlar hakkında yorum yapıp sonrada bişey olmamıs gibi bir kahkaha patlatan soyut yaratılan bir oyunda bile taht kahvası yasayan, bizden sahip oldugumuz yerleri almak isteyen,bunun için bir tehdit unsuru olan pizza tovır'ı yıkmak isteyen, bir mayamiyi bile küçük sevimli garson bilal'e ( mnkym onun lksjdfkld) cok gören bu 'karı' niteliksiz, işte her neyse. masaya gelen patatesleri begenmeyip * gecen gün götürdüğün yerdekiler daha güzeldi piğğ diyerek kendimi suçluluk içinde basbaşa bırakan * kendimle kısa bir münakaşa içine sokan karı'dır.ayrıca tuz hastasıdır masadaki tuzlugu tabaga boşaltmıstır. her neyse efenim. oturdugumuz yerden kalkmamızı sagladıgı için tebrik ederim bir yerde. sonasında sıkrabıl oynarken ''üt'' kelimesine takılı kalan böle bi kelimenin varlıgını ıspatlmak için lan olm bana bak biz misket oynatyıp kazandıktan sonra ben seni üttüm deriz diye cıkışta bulunan ,dizilen tasların yer değiştirilm korkusuyla ' ben size güvenmiyorum lan ama işicem artık dokunmayın' diyen, tabu oynarken kendinden gecen salya olayına yarılan ve bir müddet kendine gelmeyen abest kelimesini ' olum hani bize garip gelenlere söleriz ne bu ' dediğimde 'mal' diye cevap veren bi yasam formu bu . sana insan diyenin .. söylemeni defalarca söylememe sebebiyet verendir.piiğ 'sinin ria'sıdır ama .
oo ria ki !( sanki önmli bir mnkym) neyse alt satıra geciyoum artık.
hele ki o 'verder veremem ' tabirini söz öbeği olarak oyunu aktaran' piiğ sen biliyosun bunu sen söler'sin sürekli demen ve akabindeki kafe sankilerin bana odaklanmasını saglaman dehsetti kendimi hiç bu kadar ilgi odagı olarak görmemiştim. yol boyunca verdiği o (bet sesi cabası, sarkıyı bile bilmez halbu ki.) minik konserlerce insanlar tarafından markaj altına alınan ,yagmur altında romantik bi yürüyüş yapmak isterken o büyünün bozulmasının saglayacak birsey olması, işte bunu seviyorum.
bide hatun kendini nasıl tanıttıysa millete anlatıklarıma kimse inanmaz.onu ben bilirim ben .velhasılı kelam ne topaldır, ne şişkodur. nede otistik . 'bakim. aaa valla bok' tur. *
öperli severli beybi.
rumuzunu bir türlü söyleyemediğim için yerin dibine battığım yazar, o kadar kodları harfleri ama beceriksizliğimin kurbanı olmuşumdur efendim.
ayriyetten zirveden erken ayrılan yazardır, varuna gezgin'de başlayan serüveni mecburiyetten dolayı noktalamak zorunda kalmıştır **.
planladığı programa uyma ihtimali yüksel olan yazardır. bi gün kahire dedir bir gün mısır da. bir bakmışınız nili seyrederken hayallere dalar, bir bakarsınız fas ın kızıl toprağında yalın ayak yürümektedir.
geldiğinde elimden çekeceği olan , derslerine calısmadıgı taktirde şeker vermiyeceğim yazar. fena ayar veren ve kişiyi kukla misali istediği yere ceken hatun kişi.
artık gelsende rahat etsem bende
