tarihi alegori ve manevi alegori olarak ikiye ayrılan edebi terimdir. tarihi alegoride agegorik karakter tarihte yer almış birini temsil eder. manevi alegoride ise soyut bir kavram (iyilik, açgözlülük, edep gibi) somutlaştırılır. edebi eserlerde anlamı, anlatımı kuvvetlendirir.
resimde çok zoe bir olaydır. çizme kısımı adamı yormasada soyuttan nesnele geçmek pek kolay olmamakla birlikte genelde el altındaki kolay sürekli görülen nesneler seçilir.
o çok beğendiğin diyorum.. hani kafanın, gönlünün içindeki mükemmellik kabı na, kimi arazlarını görmezden gelerek tepiştirmeye çalıştığın, kimseye söylemeden aslında tam da oturmadığını, kendine bile..
kusursuzluğun narin kelebekleri, ihtişamın yürüyen, insan içine karışabilen, lütfen, hallerini,
(alabildiğin yarımyamalaklardan değil, asla ulaşamayacak olduklarından, herkesce uzlaşılmış ve herkesce en az senin kadar arzulananlardan bahsediyorum ki alabildiğin tüm bu yarımyamalaklar o nların anıştırmasıdır sana.)
o çok beğendiğin işte, seni istemekten öldüren.. ıslatan.. kasıklarını..
o nlar dan herhangi birini diyorum.. herhangi birini diyorum ama farketmez senin için değilmi.. herhangi birini onlardan..
birini o nlardan,
tüm bu arzulanış içinde, tüm bu arzulanışı sürdürmek için ve yine bu arzulanış tarafından ele geçirilmiş.. boğulan.. soluk alamayan.. artık..
bir öykü, bir düşünce ya da kavramın figüratif bir simge halinde betimlendiği resim türü. alegorik resimde soyut kavramlar kişiselleştirilerek doğada olmayan bir biçimde sunulurlar.
bir duygu, düşünce veya kavramı, başka bir varlık yardımıyla sembolize ederek anlatma tarzıdır. baskı dönemlerinde meramını anlatma yollarından biridir.
