hatırlattığın zaman da borcunu inkar eden arkadaştır.
kendim yemedim, işsiz döneminde 6 ay sırtımda taşıdım, pantolonunu gömleğini eksik etmedim.
kızla buluşacağım dedi cebine parasını koydum, "kanka taksi aşağıda bekliyor" dedi indin taksi parasını ödedim.
cep telefonu faturalarını benimkisinin iki katı olmasına rağmen ödedim.
işe girdiği zaman "hacı kusura bakma biraz sıkışığım az bir şey ödeme yapsan" dedim, "in sırtımdan artık, sana borcum yok" dedi.
o an kapıyı kapattım ve çıktım...seneler geçmesine rağmen ne aradım ne sordum...
yenilen kazıklardan alınan dersler sonucu ürettiğim konuya ilişkin tezimi açıklıyorum.
borcunu kimse unutmaz. sadece borç alan bu cibilliyetsizler borcu aldığı kişinin unuttuğunu düşünür. bunu düşünme sebebi ise borçverenin borcunu istememesi, isteyememesi ya da bunlardan ötürü hiç birşey olmamış gibi davranmasıdır. bu borç alan cibilliyetsiz herif bir zaman sonra oh artık unuttu diye düşünerek paranın üzerine yatar. sonra bunu alışkanlık haline getirir. bir dönemini bu yöntemle aldığı borç paralarla geçirir yaşar gider. ancak bir zaman sonra dolandırdığı çevresi uyanarak ikinci seans parayı bu cibilliyetsize yedirmez.
sonuç: borcunu ödememeyi meziyet haline getiren ve gününü kurtaran cibilliyetsiz, üçkağıtçı damgasını yemiştir artık. bu imajı çevresini değiştirmediği sürece yenilemesi imkansızdır.
