Sen içerdeyken ben, sinemalara gittim
Bütün filmlerini seyrettim o sevdiğimiz artistin
Sen içerdeyken ben, vita kutularında çiçek yetiştirdim
Sokakta top oynadım çocuklarla, ayakkabılarımı eskittim
Güneşe karşı durdum sabahları
Geceleri bir başıma yıldızları bekledim
Annenin gönlüne su serptim, aldırma dedim
Aldırma, bir şarkı söyle bir dilek tut herkes için
Bir ada rüzgarı gibi.. sürtünerek geç hayata
Bir sarmaşık gibi tutun,ve değer ver hatıralara
Aldırma dedim..Sen annesin, aldırma
Sen içerdeyken ben, kiramı ödedim, pijamalarımı giydim
Haber bültenlerini izledim, gazetelerden kupon kestim
Sen içerdeyken ben, sigara içtim, öksürdüm, otobüse bindim
Fotoğraflarımıza baktım, acıyan yanlarımı körelttim
Deniz kıyısında yürüdüm, manavdan soğan aldım
Yeni çıkan şarkıları dinledim
Kafeste beslediğimiz kuşu saldım, ıslık çaldım
Sen içerdeyken ben, hep uyandım, sayıkladım, kanadım boyuna
Takvimler aldım
Her gün bir yaprağını kopardım deli ayrılığın
Sen içerdeyken ben, gömleğimi ütüledim, sobada elimi yaktım
Bir şiir yazdım, bir hercai menekşe aldım çiçekçiden
Hani o alnına kader değmiş
Hani o dudaklarına deniz tuzu dokunmuş
Hani o erken vurulmuş ,gençliğimiz gibi dağıldım
Sen içerdeyken ben
Bir adını söyleyemedim şöyle bağıra bağıra
Bir yüzünü göremedim görüş günlerinde
Bir eline değemedim, bir de yüreğine
Şöyle kucaklayamadım bir de ölümüne..
Sen içerdeyken ben, kapı kapattım
Pencere açtım, mutfakta oyalandım
Kanepede yattım, hatta bir yolluk aldım odaya
Çok da kulak asmadım, çok da koymadı bu bana
Alt tarafı içerdeydin
Alt tarafı bir yanımı alıp götürmüştün ansızın
Bir yanımı
Yani adamlığımı, yani gözlerimin ferini, yani canımı..
Alt tarafı şarkılar ölecekti, alt tarafı kanayacaktı kalbim
işte sensiz, işte nefessiz, işte kimsesiz
Bir sesti alt tarafı her tarafım
Yıldızlar yine oradaydı oysa ve yazdıklarım
Gözden kaçan o defter yapraklarında..
Boş ver yüzyirmesekiz
Hayat bir gemi yürüt onu göreyim seni
Boş ver yüzyirmisekiz ha
Boş veriyor ya
Aldırma reis..!!
Reis aldırmıyor ya
Bir adını söyleyemedim, söyle bağıra bağıra
Bir yüzünü göremedim, görüş günlerinde
Bir de eline değemedim, bir de yüreğine
Söyle kucaklayamadım bir de ölümüne..
Sen içerdeyken ben, vitrinlerin önünden geçtim
Minibüs duraklarında bekledim ,simitçilerle yarenlik ettim
Üstüme bir ceket aldım, yer tezgahlarında kitaplara baktım
Sen içerdeyken ben.. Hiç oturup ağlamadım
Hiç karartmadım umudu,hiç bulandırmadım onuru
Öyle dimdik durdum ortada, işte burada ulan, işte burada..
Böyle burada,hiç yıkılmadan, hiç utanmadan ve hiç unutmadan
Sen içerdeyken ben, gülen resmimi yaptırdım sokaktaki ressama..
Her zaman yaptığım gibi buzdolabını ayağımla kapadım
Parkların banklarına adını kazıdım, adını kazıdım duvarlara..
Adını, adımın yanına yazdım..
Hiç unutmadım, utanmadım, korkmadım..
Parmaklarımı şıklattım Fidayda’da
Hani vardı ya
Fidayda’da hanım kızım Fidayda..
Gelip geçen her tren bağırtısında kalkıp aynaya baktım sonra..
Sen içerdeyken ben, perdeleri hiç kapatmadım
Hiç bakmadım arkama..
Başını ellerinin arasına alan üç beşinin arasında olmadım
Öyle bıraktığın gibi, öyle yaşadığımız gibi yaşadım
Sen içerdeyken ben
Bir adını söyleyemedim şöyle bağıra bağıra
Bir yüzünü göremedim görüş günlerinde
Bir de eline değemedim, bir de yüreğine
Söyle kucaklayamadım bir de ölümüne..
