kız: peki seni aldatsam napardın? intikam alırmıydın?
çocuk: 5 para etmez fahişeler için ne üzülürüm,ne intikam alırım. benim sevgim inan ki çok büyüktür, ama nefretimde büyük olur, kendi nefretimden korkarım, çıldırırım. ama umursamam, bi orospu için ortalığı birbirine katamam. öyle karaktersiz bi insana aşık olduğum, yanımda tuttuğum, sevdiğim, seviştiğim için kendimden utanır ve banyo yaparım ki pisliği üzerimden gitsin!
kişinin özgüvenini sıfırlayan, o ana kadar duyulan hislerin hepsini nefrete çeviren, insanda hep uyuma hissi yaratan olgu. bir nevi kurulan hayallerin yıkılması.
acemi bir şair tarafından şiire dökülmeye çalışılmış hadise... *
değil mi ki geçmişimde bir kara lekesin?
sen beni nasıl aldattın anlatsan ne olur anlatmasan ne?
değil mi ki geçmişimde bir kara lekedir?
ben bunu anlasam ne olur anlamasam ne?
sen en fahiş hatasını yapıyordun hayatının.
hiç bitmeyecek sandın gece, hiç doğmayacak sandın güneş
hiç gitmeyecek sandın ayı,
ben çoktan açtım haberin olsun rüz-i mahşerde sana davayı...
nasıl berbatsa senin olmadığın hayat,
bir başka adamın olduğu hayat da o kadar berbat,
adını koyamadım bu tarifsiz mel'un duygunun
hadi beni nasıl aldattın bir daha anlat...
sırrımı içime kustum, içimi şiire,
neyleyim artık yanlız benimsen,
neyleyim artık hanı sarayı?
ben çoktan açtım haberin olsun rüz-i mahşerde sana davayı...
bu gece gördüm aldatılmak fiilini, bu gece yaşadım.
Ara vermiştik dün, yani o vermişti arayı 400km yol tepip geldim yanına, gene mesaideydi o. kırgındı dünden ötürü, hem de ara vermişti ilişkimize.
Aslında son 2 aydır verilmişti bu ara, ben merak ediyorum dedikçe beni bunaltıyorsun cevabını alıyordum...
Şüphe çok perişan birşey sözlük, kanser gibi, tedavisi de yok... içine düştü mü o şüphe gideceksin peşinden, temizlenene kadar aklından çıkarmayacaksın o soru işaretlerini. Bir insanı ilk nasıl tanıdıysan öyledir değiştirmeye çalışırsın, kendine yakışan sevebileceğin kadın-erkek yaparsın buna inanırsın, halbuki ilk tanıdığındır o, değişmez, değişemez ki?!!
bu akşam geldim istanbula...
evime gitmeden kalbini kırdığım sevgilimin yanına gittim, işyerine gittim... aradım açmadı... beklemiyordum da açmasını... ama o bekleyiş esnasında atan yüreğim birdaha böyle atmayacak sanırım.
-Noolur allahım saçma birşeyle karşılaşmayayım derken bi tarafın,
-saçmalama oğlum manyak mısın? sen sevgilinden bahsediyorsun!! diyordu diğer tarafın...
saat 10 idi, evini aradım, kardeşi çıktı, dedim bizimki açmıyor telimi nerde bilionmu? beni şehir dışında sanıyor tabi hepsi,
- ablam mesaiye kalacağını söyledi annemi arayıp dedi, işyerinde yani dedim? evet idi cevabı.
o an vücudumdaki ateş birden patladı, gittim çaldım zili...
bundan sonrası gördüklerim, yaşadıklarımı yazmak istesem buraya sığmaz... sığdıramam..
- üzerini toparlamaya çalışırken o odadan çıkışı, bi an gözlerini görmen... o suratı o ifadeyi o şaşkınlık, perişanlık, acizlik, çaresizlik... allah kimseye göstermesin bu sahneyi. ömrümün sonuna kadar gitmeyecek gözümden bu kare...
-bendeki semptomlar, o an elim ayağım boşaldı, hiçbirşey yapamadım... gözlerim görmedi, zaman durdu sanki... ayaklarım karıncalandı, deli gibi terledim 3 saniyede... dilim kurudu, konuşamadım... gözlerim doldu bakamadım... sanki göğüs kafesini yakarak yarmışlar ve tüm kaburgalarını teker teker kırıyorlardı...
yutkundum, açıkla dedim...
ne işin var senin burda?! dedi...
çıktım gittim, arkama bakmadım... bu gece üzgünüm ama ileriki gecelerimi kurtardım...
güven bir kere kaybedilince geri gelmiyor, hala arıyor, bana bunu da mı yakıştırdın?!! diyebiliyor...
yazık, sana yüklediğim hayellere, verdiğim sevgiye, babamın ablamı sevmesiyle seni sevmeme, prensesim dememe yazık...
edit: bu gece üzgünüm ama ileriki gecelerimi kurtardım... demişim ya, sadece bir dilek imiş o, gerçekleşmesini çok istediğim bir arzu...
yıllar sonra gelen edit: zaman diye birşey var, gerçekten ilaç. insan herşeye alışıyor, unutmak farklı ama. güven konusu mu? o hala aynı bu anı yaşadığımdan beri hiçbir kadına güvenemiyorum.
büdüt: tam 4 sene öncesi yazdığım bu yazıyı okuyorum şu anda. o anı hiç unutmadım evet. hani askerlik bittikten yıllar sonra bile rüyanda tekrar askere aldıklarını görürsün ya silinmez işte o iz hayatından, bu da öyle bir iz. sadece farkı rüyamda görmüyorum aldatıldığım o sahneyi, allah da bir daha göstermedi şükür, tek etkisi bana güven konusu... seneler önce buraya yazdığım gibi, güven bir kere sendeledi mi toparlanmıyor.
bir erkek için belkide en yıkıcı şey aşkını, sevgisini verdiği bir kadının kendisini aldatmasıdır. tüm hayatı değişebilir. Bugün kadınlara kötü muamele eden, onları bir et parçası olarak görüp tabiri yerindeyse vurup geçen, taciz eden o it, puşt, p*ç erkeklerin büyük çoğunluğunu da aslında yine kadınlar yaratmıştır. o canavar olarak doğmadı, sizden birini sevmişti, aşağılanıp kalbindeki çiçekler ezilince eliyle kalbini yerinden söktü, yaşamak için...
aldatan, aldatılan..
aldatılan tez elden kurtulmuştur zaten, geç onu ziyani yok.
aldatana gelirsek durumlar biraz daha farklıdır onun için.
olayın sıcaklığında hiçbir şey hissetmese de, zaman aldatılanın yanındadır.
zaman aldatılana çabuk unutturur, aldatana ise zamanla gösterir bazı şeyleri.
ruhunu doyurmak için birine, etindeki boşlukları doldurmak için başka birine ihtiyaç duyan insan ziyanı varlığın yaptığıdır aldatmak. zaman geçer, devran döner.
alınan ahın acı acı çıkmasının ardından sonuçları görülür.
hakkın haklıda kaldığı gerçeği bir kere daha sentez edilir.
arkasına, dolayısıyla geçmişine bakar bu ziyan.
bomboştur, yalnızdır.
doldurmak için yeni avlar arar.
açgözlü balıkçının, "deniz ne kadar büyükse, avlanacak balıkta o kadar fazladır" mottosuyla hareket eder.
uslanmaz ama.
uslanmaz ve ziya paşa'yı düşürür zihinlere.
"nush ile uslanmayanın hakkı tekrir, tekrir ile uslanmayanın hakkı kötektir."
güçlü bünyeler için şemsiyesiz sağnak yağmur altında kalmaktır sadece,geçici ve önemsiz bir tahribat bırakır,güçlü insanlar ayrılmak yerine aldatmayı seçen kimseleri pek önemsemez,es geçer
ben senle bir gunu bir omre kiyaslarken
sen benden habersiz baska kollarda uyuyormussun..
sozlerini soyletebilecek, eger sevmeye devam edebiliyorsaniz yasadiginiz her ani nasil diye sayiklayarak gecireceginiz, bi sure sonra gozyaslariniz yanaklarinizdan suzulup t-shirtunuzu islattiginda agladiginizi sasirarak fark etmenizi dahasi olur olmadik yer ve zamanlarda bu islak t-shirt sendromunu yasamanizi saglayabilecek, yeryuzunde her mekanin cehenneme denk olmasina sebep olabilecek eger sevdiginiz kisiyi o sizden af dilemedigi halde affederseniz ikinize de hayati olduk olmadik durumlarda zindan edecek durum.
(bkz: dal ruzgari affetse bile kirilmistir o bir kez)
