öğrenildiği an biten eylem.
öğrenilmesi ne kadar erken olursa o kadar iyi olan eylem.
öğretilmesi acı olan eylem.
öğretenin elbet bir gün ektiğini biçeceği eylem.
Çok sevmiştim, aldatıldım ve terkedildim yalnızlıkla kanka oldum. 2009 Eylül den bu ana kadar yaşadığım hiçbir anı hatırlamak istemiyorum uyumak istemiyorum çünkü rüyamda bana yaptıkları geliyor gözlerimin önüne hayatımın 1 senesini rafa kaldırdım o ve beni aldattığı arkadaşım dediğim şahsiyet beni bir kuyuya attı sonra ellerimi bağladı ve yukarıya çıkaran bir ip sarkıttı işte bir insana yapılabilecek en büyük kötülük...
Çıkış yolu gözlerinizin önündedir ama hiçbir zaman yukarıya çıkamazsınız çünkü bilirler ki asıl bağladıkları yeriniz düşüncelerinizdir sonuçta onlar hain olur sizin ise ölülerden tek farkınız bir avuç toprak olur anılarınız altında gasp edilmiş düşünceleriniz ve bedeniniz üstünde ...
allahım nasıl bu kadar salak olabilirim tarzı soruları defalarca sormana neden olacak durumdur.Eğer erkeksen bütün kızlardan nefret edersin,eğer kızsan bütün erkeklerden nefret edersin.
sadece cinsel olarak ya da sadece başka bir karşı cinsle kurulan bir iletişim olarak nitelendirilmemesi gereken durumdur. Zira kendini başka biri gibi gösterip sonradan gerçek yüzünü göstermek ya da o kadar seni seviyorum cümlesini sarfettikten sonra düşmanına bile davranmıcağın şekilde davranmak, onun en zor zamanlarında sırtını çevirip yalnız bırakmak, sonra da hiçbir şey olmamış gibi hayatına devam etmek de bir nevi aldatmaktır bence..
aldatıldığımın farkına vardığım halde salağa yatıp aldatılmayı kabul ederek kendimden ödün verdiğim o adamı,beni aldattığı kişiye yar ettim.ne mi oldu?olan bana oldu. uzun süren bir depresyon süreci.gezdiğiniz sokaklarda ihanetin izleri,dilimde bize ait olduğunu zannettiğiniz şarkılar,elimde bir fotoğraf ve biraz anı ile kalakaldım...yalnızdım.önce kendime kızdım aldatıldığımı bildiğim halde neden kabul ettiğimi sordum kendime oysa cevabı açıktı.kaybetme korkusuzydu.çünkü kaybedeceğim insan her hangi biri değildi.en sevdiğimdi,dostum,arkadaşı,kardeşim,annem babam gibiydi.öyle değerliydi benim için...değdimi kendimi ayaklar altına almama değmedi.eğer bir tercih varsa ortada senin üstüne bir başkası tercih ediliyor ise ve bunun adıda aldatılmak ise asla kabul edilmemeliymiş bu ihanet...ki kabul etme kısmıda basit bir süreç değildi tabiki.ilk şoku yaşadığım an telefonda yakaladığım bir mesajdı ardından msn günlüğünde yapılan konuşmaları okudum.ona benden bahsetmişti hatta bendenmi bir başkasından mı o bile meçhul! daha sonrada aldatıldığımı anlamam zor olmadı parçaları birleştirdim sonra kendimi yedim.hayatım,dengem,kişiliğim,kendime olan güvenim yerle bir oldu...ben durdum olduğum yerde ve olanlara seyre baktım bir süre.onun için herşey çok normal hayat devam ediyordu.o olmuş yada ben olmuşum bir fark yoktu...ben kendime ettiğimle kaldım.
4evrelidir
ilk evre:yerin dibine girmek istiyorum evresi.aldatan kişiye fiziksel zarar vermek istenir.
2.evre:en iyi ceza susmaktır denen evre.
3.evre:herşeyin daha net anlaşıldığı,o şerefsizin bir b.ka değmediğinin ve bu yüzden hayatın devam ettiğinin anlaşıldığı evre.
4.evre:başka bir sevgiliyle muhabbet esnasında onunla ilgili bişey hatırlayıp"vay be ne şerefsizdi pislik"deyip yeni sevgilini daha da çok sevme(tabi ona da aldatma payı bırakarak).
Aldatan aldanmıyor , prense de dönmüyor kurbağa.
Erkek aldatılmışşa kadın "kahbe" olur , erkek çok geç olmadan gerçek yüzünü gördüğü için şanslı olur. içki masalarına meze olur. salyalı ağızlarda küfür olur "o kadın ". Kadın aldatılmışsa noksan olur , kusuru kendinde bulur. Biraz daha büyük göğüslü olsaydı belki , belki daha cilveli , annesine daha iyi davransaydı belki..
Daha sonra erkek hayatına başka kadını aldığında çoğu kadın acımasızdır hemcinsine. pis o.pudur. o hiç üzmeyecektir. ne kadınlar vardır. falandır filandır. Kadınsa zor alır hayatına yenisini. kalp çarpıntısıyla alır , 5 doz da paranoya ile alır. Erkekse hemcinsine ortalıklarda görünmediği sürüce davranmaz. Hatta zamanı gelip o da aldattığında hak verir berikine. "Varmıs yahu adamın bir bildiği" der.
ben nereden mi biliyorum.bir arkadaşım anlatmıştı.
keşke metrelerce portatif kanatlarım olsa,
uçup gitsem kendi rüyalrıma . kandırılmadan, belki kendimi
kandırarak .. hiç bi olumsuzlk senin beni kandırdığın kadar acı
veremezki zaten . ben oralarda yine kendi kendimi mutlu edeyim
..tıpki senle kendimi mutlu ettiğim gibi ..obsesif ve paranoyak insan oğlu adıyla, evet sende onlardansın evet sende mızıkçısın
her ne şekilde her ne sebepten ne olursa olsun kötüdür işte.sevmediğin adam da aldatsa sevdiğinde aldatsa zor gelir insana.keşke aldatışlar sadece başka tenlerle olmuş olsa.
inandığımız şeyler uğruna muhteşem hatalar yapmanın bir sonucu olsa gerek. Ya da sagopa' nın dediği gibi; bana saçma sapan hayaller peşinde koşmayan insan göster, sana mutlu insan göstereyim misali. Aldatılmaya devam...
verdiğiniz sevginin karşı taraf için hiçbir anlamı olmadığını anladığınız andır. küçümsendiğinizi, yetmediğinizi, değersiz olduğunuzu hissedersiniz.aldanmaya bu kadar yatkın olduğnuz için de kendinize öfkelenirsiniz.
aldatıldığımız önemli değildi yoksa,
herkesin unuttuğunu biz hatırlamasak.
gümüş semaverleri ve eski şeyleri,
salt yadsımak için sevmiyorduk.
kötüydük de ondan mı diyeceksiniz?
Ne iyiydik ne kötüydük.
durumumuz başta ve sonda ayrı ayrıysa,
başta ve sonda ayrı ayrı olduğumuzdandı.
öğrendiğinizde yüzünüz nasıl bir şekil alıyosa artık.. karşıdan sizi gören birinin "noldu ne öğrendin de bu hale geldin" demesine neden olur. kendinizi keriz gibi hissedersiniz olayları şöyle bir gözden geçirirsiniz; ama yoktur bi gariplik. her şey yolundadır. ya da öyle görünüyodur veya en kötüsü her şeyin iyi olduğuna kendinizi inandırmışsınızdır. ama her şey bitmiştir. geri dönüşü yoktur. kötüdür. yaşanmasındır.
aldatılmak.. kışın soğuğunda güneşi görüp ince kıyafetle dışarı çıkmak. bu güneşin yapmış olduğu bi şerefsizlik mi? yoksa kış olduğunu unutup soğuğun içine ince kıyafetle çıkanda mı?
insan ilk defa aldatıldığında çaresiz hissetmeye başlıyor. o saf güven duyguları köreliyor. anlıyor ki hayat güvenilmicek insanlarla dolu. o ihanetin öğrenildiği andan itibaren kişinin metabolizması öylesine değişmeye başlıyorki. o ilk tepkiler. o ilk kalp sıkışması. nedensiz yere akan gözyaşları. nereye saldırcağını şaşıran bir bünye. teselliyi alkolde aramak. hep bir şuursuz halde dolaşma isteği. herşeyden vazgeçme ruh hali...
o hep yanınızda duran, en güzel dakikalarınızı geçirdiğiniz sevgiliniz, canınız, hayatınız, birtaneniz olan insan öyle birşey yapıyorki dünyanız yıkılıyor. herşeyi paylaştığınız, yaşamınızdaki tüm sırları bilen kişi. hayatınızın birinci planına koyduğunuz insan bunları size yapan. "hayatım" dediğiniz kişi. "hayatım". benim hayatım böyle acımasız, yalan dolu, bana ihanet edebilcek kadar insafsız bi hayat mı?
peki ya ihaneti yüreğinize sindirme süreciniz? sancılı... yıpratıcı... ruh halinde derin hasarlar... kaldırabilirmisin bütün bunları? hiç birşey yokmuşcasına tekrar birine bağlanabilirmisin? yeniden sevebilirmisin birini? güvenebilirmisin o yalancı "hayatım"lara? unutabilirmisin tüm o yaşananları? bırakabilirmisin herşeyi geride? yapamazsın! bunu başaramazsın bir daha. sevemiceksin asla birisini, güvenemiceksin hiç birine eskisi gibi. ne yaşarsan yaşa, o kahrolası seni aldatanı unutamıcaksın! o öyle bir derin yara açtıki sende kimse kapatamıcak o yaranı. kanadıkça kanıcak için. ve en kötüsü sana yapılan ihanetin bedelini başkalarından çıkarmaya çalışacaksın şuursuzca. bunu yapma! aslında tüm sorumlu belkide sensin. yanlış insanı seçtiğin, ona güvendiğin için sensin suçlu!
malesef bu kara lekeyi ömrün boyunca hafızanda, kalbinde, taşımak zorundasın. bunun acısı seni dahada güçlendirmeli. güçlenmelisinki o attığın adımları daha güçlü bir hale getirebilesin. dersler çıkarabilesin. elinden daha fazlasıda gelmez, gelmicektir de zaten. bu acıyı unutmak yerine onunla yaşamayı öğrenebilirsin sadece. istesende unutamıcaksın ki zaten bu acıyı. önüne bakmaya devam etmelisin. başarabilirsen...
