içiyorum içiyorum içiyorum... şarap kadehinde tortulaştı. kırmızının en hakikisi, diyeceğim şudur ki: kandan bile has renkli... fütursuzca damarlarda dolaşıyor. olmuyor içkiler bile daha çok onu düşündürüyor. keskin renklerin buhranında bir hayal; sevdiceğin o gülen yüzü, iblisin o affedilmez hatasına rahmet okutuyor.
şeytanım dillendi dur diyor, yeter artık liselim. unutulmuyor, sevilenin, sevdiğine attığı kazık dönüp dolaşıp yine başa geliyor. o ilk cemrenin düştüğü çayırlarda koşan bir kız gözümde, duvarlara kurşun saydırıyorum. andım olsun vururum geceyi en has mermilerle, kalibresini siktiğimin aşkı; her yeni güne ölü uyanıyorum.
