Doğru yapmış, seviyordur diyen aptallar görüyorum. Bu aldatmaya meyilli ikiyüzlü erkeklerin bir huyu var, kadının her koşulda her şeyi affetmesini ve gerektiğinde sevgi adı altında gururunu ayaklar altına almasını bekliyorlar. Şu zihniyetin zavallığına bakar mısınız ; Nasıl bir aciziyet bu ! insan gerçekten sevgi duyuyorsa sevdiği adamı/kadını pamuklara sarmak ister ; her şekilde hırpalayıp karşısındakinin bunu kabul etmesini beklemek sevgi değildir.
Aldatan sevgilisini affeden kadına da üzülüyorum, sevgi diye neye tutunduğunun farkında değil. daha çok aldatılıp üzülecek ve bu kabulleniş her daim yüzüne vurulacak ne yazık ki..
aptal değil, aşık değil sadece inanmak isteyendir. anlamlaştırmak, anlama yüklemek doğru değil. herkes inanmak istiyor, güzel günler göreceğine. ancak o güzelim günleri en çok sevdiği ile görmek istiyor, bir başına değil. ah! ah ki o herşeyi silip o adamın iki dudağı arasından çıkacak herşeye inanma hevesine. hayat bu işte.. bir aldatmaca. bir düzen ve düzülen üzerine.
sıradaki parça, kendini parçalara ayırıp bir başkasının bütünleştirmesini bekleyenlere ithaf edilsin.
maldır.. ve acımasızdır da.. çünkü o ilişki artık iki taraf içinde boka saracağı için sürekli husursuzluk olacaktır.. gitmen gereken yerde git kadın, çünkü git demek çook zor..
