annedir.
çok ağır bir yük olmasına rağmen taşır bunu yıllarca, evi-düzeni bozulmasın diye. çocukları babasız kalmasın, evde baba figürü olsun diye affeder, ayrılmaz.
affetmesi tekrarlanmaması demek değil tabi, karakter meselesi; sınırı bir kez aşan için artık sınır yoktur.
böylelerine her şey hak ayol der kimi.
bunu diyenlerin büyük çoğunluklarının ekonomik özgürlüğü elindedir.
bi işi vardır, kimseye muhtaç değildir.
ama aldatıldığı halde yine affeden kadın, farklıdır.
muhtaçtır ona bi şekilde.
ya sevgisine, ya desteğine, ya bakımına...
ne yapsaydı?
baba evine mi dönüş yapsaydı?
di mi ya bu kadın da düşünememiştir tüm bunları.
onun hiç gururu, onuru yok çünkü.
onu aldatan şerefsiz kocasına rağmen hala duruyorsa vardır bir şeyler.
iki duvarın arasında yaşananları o kişiler bilebilir ancak.
kocasından nefret de etse, onu her gördüğünde deliye de dönse, boğazında hiç geçmeyen bir acı ile de yaşasa, yine de eyvallah diyebiliyorsa asıl kadın budur.
hal böyleyken; o kadını yaftalamadan evvel, bunu göre-bilmek lazım.
erkek aldatmışsa kadın hak etmiştir ve şimdi de kendisini affettirmeye çalışıyordur. yani affedilmesi gereken erkek değil erkeğin bunu yapmasına sebep olan kadındır. herkes haddini hududunu bilecek !
edit: ay ben kültürlüyümler saldırmış yine. teker teker gideceksiniz !
