Kendini kullanılmış, keriz yerine koyulmuş, mal, eşya gibi hissettirir. Üzer, ağlatır. insanlara bakış açındaki şüphelerinin dozunu nirvanaya ulaştırır. Hatta paranoyak derecesine varabilirsin çok sevdiysen. Uykularını kaçırır. Kendinden soğutur. Yemeden içmeden kestirir. Ölüm haberi almışçasına karalar bağlatır. Bir dönem kendine gelemezsin.
çöküntü sarsıntı zall beni sözlükten atsa bu kadar üzmez ama sonraları daha çok takıyorsun biraz zaman geçince de ya o mal beni aldatmıştı diyip kahkaha atıyorsun ama içinde acı duygusu her zaman oluyor.
En çok neden diye merak ettim, madem başkasına gidecekti neden insan gibi ayrılmadı?
Neden başka biri olmasına rağmen benimle dalga geçti?
Artık ismini hatırlamadığım halde yaşattığı his hala ilk günkü gibi. Berbat.
Bunu affedebilenler var bir de, hata değil ki bu affedesin.
