dünyanız başınıza yıkılıyor. önce '' YOK CANIM OLAMAZ'' DeYiP, doğruluğundan emin olunca müthiş bir öfke duyuyorsunuz. çıldırıyorsunuz, hakaretler ediyorsunuz..
sonra ''neden '' sorusu geliyor. neden yaptı bunu diye sorguluyorsunuz. sizi aldattığı kişiyle kendinizi karşılaştırma salaklığı, ardından kendinizi suçlamayla süregelen bi türbülansa giriyorsunuz. müthiş bi özgüven kaybı, yoğun bi mutsuzlukla eriyip bitiyorsunuz. kelimeler tüm anlamını yitiriyor. insanlara olan güveniniz bitiyor. afftemeye kalkıp affedemiyorsunuz. tam bir dibe vuruş hali.
toparlanma sürecine kadar cevabını veremediğiniz sorularla boğuşup, hayatla barışmaya çalışıyorsunuz. zamanla o insanı unutuyorsunuz belki ama hissettirdiklerini unutamıyorsunuz.
Birlikte geçen onca vaktin yalan olduğunu bilmek; ne acı verici bir yıkım.
Sinirlensen olmaz, üzülsen olmaz, iğrensen olmaz hiçbir şey tatmin etmez. Gözyaşı akar, yüzünde ruhunda açılmış derin yarıkları doldurur. Zordur altından kalkması, dışardan herkese kolay gelir atıp tutması.
-kime gideyim?(ekonomık özgürlüğü olmayan kadın)
-tek gecelik bir şeyse önemli değil.(kendini kandıran kadın)
-çocuklarım babasızmı kalsın?(çocukların arkasına saklanan kadın)
-bir kere yapan hep yapar, çekemem.(akıllı kadın)
-benim kocam yapmaz(kezban)
evet benimdir o. iyi ki aldatılmışım acı gerçeklerle yüzleştim, hayatı öğrendim, hayatın güllük gülistanlık olmadığını, erkekleri öğrendim, olgunlaştım, ve değiştim. artık erkekleri de söylediklerini de ilişkilerini de çok ciddiye almıyorum. harika bir insan oldum. tişikkirlir.
kocasından görebileceği en kötü şeyi görmüş kadındır. eşinin onu beğenmediğini düşünür, ve kendini hırpalar. özgüven eksikliği yaşar uzun süre. elinden gelen sadece boşanmaktır. boşanır. çocuklarıyla tamamen yalnız kalır. çalışmak zorundadır ve eşek gibi çalışır. peki ya adama ne olur? hiç-bir-şey. parasını karıyla kızla yemeğe, belkide aldatacağı başka kadınlar aramaya devam eder..
