bugün saat 15:00'da yataktan sürünerek kalkıp işe giden biri olarak, başlarım öyle lükse. ilk başlarda güzel gelse de sonra sonra boku çıkmakta ve önü alınamamaktadır. işten de kovulmadıkça iyice bokunu çıkarır insan. 5 yıl önce 09:00'da gittiğim işe bugün 14:00 da zor gidiyorum. 12:00'da gidersem oo erkencisin hacı laflarını akşama kadar duyuyorum. ama heves edilecek şey değil. bu böyle biline...
Alarm kurarım, uyanamam, yeri gelir yüzümü yıkayamam, aynaya asansörde bakarım; kurmam, yarım saat önce uyanır kahvaltı yapamam, yine güç bela yetişirim.
Alarmın galiba hayatımda belirleyici etkisi yok. Oysa ben de isterdim filmlerdeki gibi kollarımı açarak gerinmek, kahvemi yudumlayıp güne başlamak..
alarm kursam bile tam 10 dk öncesinde kendiliğimden uyanırım saati kaça kurarsam kurayım iş böyledir. yanlışlıkla alarm kurmayı unutsam da kalkacağım saatte uyanırım.
