'al beni götür uzaklara' derken insanın kaçıp gidesi geliyor,
'biliyorum sende farkındasın' diyor senin için eriyor.
bu şarkı öyle bir şarkı.
dinleyene, dinletene selam olsun.
"...madem anneni bu kadar çok seviyorsun, sana hediye ettiği hayatı adam gibi yaşamaya bak" ve "...kadınlarla erkekleri birbirinden ayıran şey de bu zaten. onlar can vermekte usta, biz can almakta." şeklinde repliklere sahip olan kısa metraj film tadındaki karapaks cover'ı. sizi yaralamak için çok basit detaylara sahip bir klip. nesrin cavadzade'nin berraklığı başlı başına bir tarafta duruyor zaten. ahmet mümtaz taylan'ın ufak iki üç mimiği, rıza kocaoğlu'nun umursamaz oyunculuğu ve parçanın dingin havası. çok etkilendim amk.
mavi sakaldan dinlemedim bu şarkıyı en başta. ama karapaks yorumu o kadar etkiledi ki beni orjinalini dinlemek de farz oldu. çok güzel yazılmış ve çok da güzel coverlanmış bi şarkıdır benim için. her dinleyişte aynı duyguları aynı buğulu gözleri verir kişiye.
al beni, götür kanatlarında bu gece. uçurup diyar diyar sev beni sevilmediğim kadar... diye devam eden sezen aksu şarkısının başlangıç sözleri. bir arzu ve istek belirtir her sezen aksu şarkısında olduğu gibi.
barış manço'nun insanı tir tir titreten muhteşem parçasıdır.
sözleri:
Sen gideli sevgilim, bahçemde güller açmıyor
Geceler bitmek bilmiyor, geceler buz gibi, sabah olmuyor
Şimdi ben sensiz nasıl yaşarım söyle
Şimdi ben sensiz neylerim söyle
Son birkez görebilsem seni, tutsam dokunsam ellerine
Yokluğun dayanılmaz oldu, hasret kaldım gül yüzüne
Şimdi ben sensiz nasıl yaşarım söyle
Şimdi ben sensiz neylerim söyle
Şimdi ben sensiz nasıl yaşarım söyle
Al beni götür gittiğin yere
istersen vur yerden yerlere
Ne olur, al beni götür gittiğin yere
Yeter ki yeter ki terketme
Bekledim seni gecelerce yaralı ceylan misali
Ardından düştüm çöllere Leyla'ya koşan Mecnun misali
Şimdi ben sensiz neylerim söyle
Şimdi ben sensiz nasıl yaşarım söyle
AL beni götür gittiğin yere
istersen vur yerden yerlere
Ne olur al beni götür gittiğin yere
Yeter ki yeter ki terketme
barış manço'nun değmesin yağlı boya albümünün son şarkısı. bahadır akkuzu bestesidir.
barış manço'nun en zarif, naif ve kadife etkisi bırakan parçalarından biridir.
ayşegül aldinç'in 1993 yılında çıkardığı alev alev albümünde yer alır bu muhteşem eser. özünde barış manço şarkısı olmasına rağmen, ayşegül aldinç kanımca daha güzel yorumlamıştır. barış manço ise daha sonra 1995 tarihli müsaadenizle çocuklar albümünde de bu şarkıya yer vermiştir.
