sadri alışık' ın gönüllere işleyen repliklere sahip filmi. işte o sahneler.
osman : sana boşuna mı hayran melahat demişler be.
melahat : oturda içelim, çok fenayım kalbim gözyaşı istedi şimdi.
osman : merak etme, şimdi gelir seninki en alasından ağlatır seni.
( ali girer meyhaneden içeri )
melahat : sefalar getirdin alim. biricik hayatım.
meyhaneci : ali bey oğlum hoşgeldin. ( ali kimseyi iplemez )
melahat : sofranı kurdum, rakını soğuttum gömlek aldım sana.( ali ve melahat gider )
osman : ya insan bozuluyo be bu çalımın, insanlara zühre yıldızı üstünden bakmanın esbabı ne, yani şu kapıyı şöyle kız eli okşar gibi açsa, koltuğunun altında ne biliyim ufacık bir kese kagıdı badem olsa. sonra selam verse, hatır sorsa ne olur be abicim be, sonra masaları birleştirsek şarkı ve muhabbet gibi bi davaya atsak kendimizi ne kaybeder yani... incilerimi dökülür be abicim...
üniversiteye akşamları giden,gece sabaha kadar gezip * ertesi gün de öğleden sonra'ya kadar uyuyan,16:00 sularında uyanıp kahvaltısını edip okuluna giden,hayat düzeni değişmiş üniversiteli öğrencilere de verilebilecek addır.
