seyyal taner'in alladı pulladı albümünün son şarkısı olan ve zamanında hit olmuş bir şarkısı. kendisinin hem garson, hem de akşamcı arif olduğu bir klibi vardı. sözlerini yazayım da tam olsun: *
bir alemdir akşamcı arif
ona uymaz hiç bir tarif
entellerle gezer tozar
bir o barda, bir bu barda
sahne bildik bir sahne
oyuncularsa hep aynı
ellerinde kadehler
tavurlar ayrı ayrı
akşam olmuş, güneş batmış
hava zifir karanlık
nöbetçi eczaneler gibi
bir tek onlar aydınlık
gazeteler renk vermiyor
onlar hep banttan yayın
bizim akşamcı arif'se
her akşam canlı yayın
o gün sağdan kalkmışsa
hoşgörülü, iyimser
yandın arkadaşım, yandın
soldan kalkmışsa eğer !
nakarat
devrildikçe devrilir
ardı ardına kadehler
sonra geçen olaylar
dökülür birer birer
resim sergisi,filmler
yeni çıkan kasetler
programa ilaveten
memleketi yönetenler
ben olsaydım, ben olsaydım
diye başlar veryansın
kazara beğenirse
inan ki çok şanslısın
rejisör sınıfta kalır
aktör bir dersten ikmal
ressamlar hepten natürnmort
müzik içinse laf çok çok çok çok...
nakarat
cnn raporları hiç kalır onun yanında
bizim akşamcı arif'te sırıksıklam politika
her akşam bir başkasına takıverir kancayı
sonunda kendisi de çözemez bulmacayı
gençler de payını alır şu arif'in dilinden
bunlar hamburger çocuğu, ne anlar meyhaneden ?
arif'e tarfif gerekmez, onlar ancak yaşanır
tarihler yeni yazacak, sen çok yaşa be arif !
