çocukluğun en akıl almaz olayıdır. nasıl olur da akşam yanlışlıkla kırılan, arkasından saatlerce ağlanan, hem de en sevilen oyuncak sabah kalkıldığında oyuncak sepetinde tıpkı eskisi gibi durmaktadır. sabaha kadar oyuncakçı gezen, hatta geceleri oyuncakçıyı açtıran bir babaya sahip olan ben tüm çocukluğumda, sabah olup uyanınca her şey yine aynı kalsaa... şarkısında bu olaydan bahsediliyor sandım. ha bir de balıklar suyun yüzeyinde salındıklarında uyuduklarını sanıyordum, o da başka bir hikaye.
