bazen tüyleri diken diken eden ezan.. şimdi kıyamet kopsa ne haldeyim.. nerden geldiim.. nereye gidiyorum diye düşündürendir.. ah nefs aah.. şu dünyada ki sürekli hizmet ettiğim tek düşmanımsın..
sokakta oynayan çocuğun eve giriş saatinin azamisidir.
önceleri balkondan yarı beline kadar sarkarak hadi çocuğum ezan okundu gel artık diye günlük kara çağrısını yapan anne son zamanlarda zahmete girmeden bu ihtiyacını cep telefonuyla giderebilmektedir.
çocuk şüphesiz namazını aksatmasın kaygısıyla eve çağrılmamaktadır. ancak çoğu ebeveyn akşamın ne zaman olduğu konusunda kendi duyu organları yerine müftülüğe güvenmeyi tercih eder.
sabah ezaninin kalk komutuyla gune baslayan insanin, aksam ezaninin sesini duymasiyla gunun sona erdiginin anlasildigi, benim de cocuklugum dahil olmak uzere, cocuklarin, top oynamayi birakip eve donmeleri gerektigini hatirlatan ezan vakti.
ramazan boyunca ise, aksam ezani surekli beklenen, yaklasmasi ile insanin icini tatli bir heyecan kaplayan, okunmasi ile birlikte hu$u icinde orucun bozuldugu, butun ailenin birlikte oldugu sofralari hatirlatan, ezanin sesini duyamadigimizda, minarede yanan isiklara baktigimiz, ramazanin en karekteristik anini yasatan ezandir aksam ezani.
babanın işten eve geldiğini, sofranın hazırlandığını, evde mis gibi çorbanın üzerine gezdirilecek olan kızartılmış tereyağının ve akşam yemeği sofrasında bulunacak olan bilumum yemeklerin kokusunu akla getiren.
bir günün daha maziye doğru yol aldığını, bu dünyadaki guruba bir gün daha yaklaşıldığını hatırlatan,
sanki hızlı hızlı okunurken "sen daha ne bekliyorsun, acele et, ruhunu şu karanlıklardan kurtar." diye seslenen,
o ürperten ses.
aslında günün telaşeli zamanlarına denk gelen ezan.. (özellikle kışın, yemek hazırlandığı, işten çıkıldığı vakitlere denk geliyor) çabucak okunur ve insan daha anlayamadan biter. ama tıpkı sabah ezanı gibi havanın karanlığımsı olduğu zaman okunduğu için yeri ayrıdır. *
ayrıca ramazan'da oruçlu müslümanların müjdesi...
senai demircinin her namaz için ayrı ayrı yazdığı satırlardan akşam namazı ile ilgili olanı....
vakit akşam. gün ölmek üzere. güneş ışıklarını topluyor eşyanın üzerinden. kızılca
kıyameti kopuyor dünyanın. kara kefenini giyiniyor gün. gülün rengi soluyor, eşyanın
cezbesi yitiveriyor.
hatırla ki, senin de akşamın olacak bir gün. ömrünün ışıkları solacak. hayatının
perdesi çekilecek. senin de kıyametin kopacak. dudakların donacak gülüşün güneşi.
zaman uçurumun olacak. gülen günün güneşi sana dağmayacak. unutulacaksın ve hatta
unutulduğun bile unutulacak. ismin anılmayacak orda burda. kimse yolunu gözlemeyecek.
üzerinden bütün ışıklar çekilecek ve seninde akşamın olacak.
şimdi akşam. gün akşamındır unutma. ölmeden önce bil öleceğini ki, yaşatıldığını
farkedesin. herkesin senden uzaklaşacağı ölüm anını hatırla ki, sen de şimdi herkesten
ve her şeyden uzaklaşıp rabbine yanaşasın. seni sen yokken de bilen rabbin, sen
öldükten sonra da bilecek elbet.. herkesin unuttuğu yerde seni bir o hatırlayacak.
hatırını yalnız o bilecek. sen de onu an şimdi. şimdi akşam namazı vakti!