kitap saik faik ödülü almakla beraber yazar eski istanbul un yaşamını güzel betimlemelerle tasvir etmiş. her ne kadar leyla için şiir adlı bölümünü sıkılarak okusam da, kitap akıcılığını koruyor. özelikle otobüste seyahat eden kişinin o dönemin istanbul u nu bizlere yaşıyormuş gibi anlatması beni derinden etkiledi.
istanbul'un toplu taşıma araçlarında seyahat etmeyi anlatırken; Şişe içinde ırmağa atılmış bir mektup gibiyim. Hem ırmağın içindeyim, hem ona bir katkım yok. Hem diyeceğim bir şeyler var şişenin içinde, hem ırmağın bundan haberi yok. Hem ırmak beni bir yerden bir yere götürüyor, hem gittiğimiz yönü ben saptayamıyorum. Hem ırmak bana dokunuyor, hem ben ırmağa dokunamıyorum. Birbirimize değmiyoruz! diyen ve gerçekten insanı afallatan bir betimleme yapan yazarın 1984 basımlı hikaye kitabıdır.
