ilkokulda okuduğumuz okulun eskiden ibadethane olduğunu ve okulun bodrum katında ibadethaneden kalıntılar olabileceği fikrine çok inanmıştık; bi grup geri zekalı bebe, baya baya bodrum katına inip o ibadethaneyi keşfedecektik fakat bazı sorunlar çıktı; bodrum kapısının kilitli olması gibi. haftalar süren; "lan acaba isa'nın cesedi orada mıdır?" ya da; "oğlum bence hazine falan var .s" muhabbetinden sonra hemen vazgeçmiştik. bi kapı kilidi genç dimağları işte böyle engelledi kardeşlerim.
bu arada seneler sonra öğrendik ki sadece piyano ve tiyatro ekipmanları varmış.
ama bence isa orada uyuyor.
hala.
ilkokulda Bir gün derse geç kaldık diye sırf az bişey geç kaldık diye tahtaya tokat sırasına geçmiştik. Hayır neden tokat? Zevk mi alıyorsun sıra sıra böyle yanaklarımıza yapıştırmaktan dedirtiyor insana..
En kötü hissettiren de sınıfın çalışkanlarından olup da tokat yiyecek olmak.
Sıra sıra başladı hoca vurmaya. Sıra bana geldikçe içimdeki heyecan büyüyordu. ilk kez vurucaktı herkesin içinde. Vurdu da.
Anısı kaldı.
