bir zamanlar daha ele ayağa düşmemiş, çoluk cocuk genç yaşlı kolonya gibi sürülen bir parfüm olmadan evvel acqua di gio'yu ilk kokladığım anı unutamam. bu parfümü bulmalıyım demiştim. kullandımda gerçi ama baktımki bi bayram gittiğimiz misafirlikte misafirin kızı "kolonya almaz mıydınız" diye gio şişesi uzatıyor o anda soğudum o parfümden.
Beynimizle ilgili gerçekler adlı bir araştırma haberini okumuştum, orda en çok dikkatimi çeken '
Koku yoluyla edindiğiniz bir hatıranız, beyninizde kurulan en duygusal bağlantıdır ' cümlesi olmuştu. hep söylediğim gibi, bir kokular unutulmaz, bır de şarkılar, eski sevgiliyle yada herhangi biriyle herhangi bir ortamda dinlenen şarkı onca zaman sonra bile bir yerden değince kulağınıza, sizi yıllar önceki o ana tekrar döndürüverir, ama kokular daha akılda kalıcı olur, bir anda çarpar sizi ve gözlerinizi kapatıp kokladığınız da o ana tekrar döner ve o anı tekrar yaşarsınız, sanki aynı ortamdaki insanlar yanınızda dır. Bunun içindir ki kullanmadığım cok parfümüm var, dolayısıyla kötu anısı olan kokular koleksiyonum hayli kalabalık.
çocukluğa ait kokular. parfüm, yemek, mekan kokusu ne bileyim sakız kokusu falan olabilir... bir yerde almaya görün o ana ışınlanır çok geride olduğundan tam olarak hatırlayamazsınız da ama sizi alıp yıllar öncesine götürmekte çok başarılı olan kokulardır.
lisedeki matematik öğretmenimizin kokusudur. tenefüslerini kantindeki keskin tost kokusu arasında geçiren ve içilen sayısız sigaranın üzerine sinmesinin ardından üstünü kaplayan o koku...
not: tost kokusu da keskin olur mu demeyin yapıldığı yerin havalandırması yoksa ve binlerce tost aynı makinada hiç temizlenmeden yapılmışsa....
