akil ve onun urunleri olan empati kurabilme, aci hissetme gibi kavramlarin aklin yoklugunda olmayacagi gercegidir. zeki bir varlik olan insan bu yuzden bazen uyusmak ister.
doğru bir mantıktır.. ancak bu fiziksel acıda mümkün değildir.. aptalsa insan anlamaz ruhunun manevi acısını. düşünmez çünkü anlamaz umursamaz. ancak akil varsa mümkündür insan ruhunda acı.
akıl yerine bilinç yazılarak göz önünde bulunan gerçeği bütün detaylarına kadar dert etmektir. cahil insanlar hep mutludur genellemesi biraz doğru olabilir.
fakat ; bilinçli insanlar mutsuzdur genellemesi oldukça yanlıştır.
insanı temsili olarak kafasını koparıp atası gelir zaman zaman. Hayatın 2 frekansı var, biri acılı biri acısız. Bizim bünye hangisine göre ise artık.. kolay gele.
