akıl karaya vurdu

entry1 galeri0
    1.
  1. Yürüyen heykellerle aynı müzedeyim ben
    Konuşan mumyalara kimden söz edeyim ben
    Fikren işkencedeyim, ruhen cezadayım ben
    Korkaklığın sükûtu kol geziyor her yerde
    Sanki tek başımayım, tek kişilik mahşerde.

    Putların gölgesinde dans eder akbabalar
    Söz sokakta dolaşır, öz zindanda çabalar
    Atılan ucuz safra selamlar, merhabalar
    En temiz topraklara gül eksem mantar biter
    Yollar sırat köprüsü, durmak düşmekten beter.

    Kaybettim mesafeyi, zamandan uzaklaştım
    Sevgi diye sarıldım, isyanla kucaklaştım
    Ne kendimden kurtuldum ne kendime yaklaştım
    Toprağın üstü mezar, zevke dalmış ölüler
    Can sıkmaya yetiyor canlı kalmış ölüler.

    Fuhuş yuvası sanki en görkemli binalar
    Çamur evlat doğurur taş yürekli analar
    Resmen hak tevzi eder hakkı boğan canavar
    Koşanlar, yarışanlar.. dehşet ötesi dehşet
    Akıl karaya vurdu, gırtlağı geçti vahşet.

    Meydanlar tıklım tıklım, caddeler salkım saçak
    Kölelik histerisi yayılmış köşe bucak
    Elli tane hokkabaz, elli milyon oyuncak
    Müdür ve müdüriçe müzenin bekçileri
    Aferine çalışır düzenin bekçileri.

    Mülkü kazanan ayrı, tasarruf eden ayrı
    Hisseler neden farklı, hak, hukuk neden ayrı?
    Hasta yaşar deniyor, baş ile beden ayrı
    Mantık yürütmek yasak, itiraz eylemek suç
    Neşe, eğlence cinnet.. yatıp uyumak korkunç.

    Güvenmek aldanmaktır.. ölçü-tartı izafi
    Mert-namert, güzel-çirkin, eksi-artı izafi
    Çoğunun cebindeki kimlik kartı izafi
    Kim kimdir? Kim kim değil? Anlamak ve bilmek zor
    Oynanan komediye gül diyorlar, gülmek zor.

    Figüran heykeller var kül tablası boyunda
    Yedi yüz göbek atar dakikalık oyunda
    işlenen her günaha kurt da ortak koyun da
    Kalmışım ara yerde, tozdayım, dumandayım
    Kirli bir mekandayım, iğrenç bir zamandayım.
    * *
    2 ...
© 2025 uludağ sözlük