sanatçının normal olması imkansızdır. sanat normal bir iş değildir. bir iş değildir çünkü. standardı yoktur. standardı olan şeye plastik denir. kitabın bile plastiği bulunabilir.
"sanatci" diyince genelde aklima asagidaki isimler gelir. bunlarin hepsi avrupa kökenli olup, ruh sagliklarinin yernde olmamasi sasirmistir. daha da önemlisi bu sanatcilar hala ünlüdür ve zamaninda biraktiklari eserler hala tartisma meselesdir, ki bir cok insana bu adamlarin eserleri ilham kaynagi olmustur.
"anormal" ünlüler:
stefan zweig, 1881-1942, yahudi asilli avusturyali yazar. -> depresyon
albrecht dürer, 1471-1528, alman sanatci, matbaaci, matematikci. -> melankoli
pablo picasso, 1881-1973, ispanyol ressam. -> depresyon
charles dickens, 1812-1870, pseudosu "boz" olan ingliz yazar. -> manik depresif
leo tolstoi, 1829-1910, realist roman yazari, rus sanatci. ->şizoid kisilik bozuklugu
jean-baptiste molèrie, 1622-1673, fransiz tiyatro yazari rejisör ve oyuncu. -> distimik bozukluk
jean de la fontaine, 1621-1695, fransiz yazar. -> nevrasteni
rainer marie rilke, 1875-1926, sair ve yazar. ->şizoid kisilik bozuklugu
johann wolfgang von goethe, 1749-1832, -> manik depresif, şizoid kisilik bozuklugu
immanuel kant, 1724-1804, alman filozof, düsünür, aydinlanma caginin halay basi sayilan adam. -> sizoid kisilik bozuklugu
firedrich nietzsche, 1844-1900, alman filolog. -> parayonid sizofren
blaise pascal, 1623-1662, fransiz matamatikci, fizikci, inancli filozof. ->distimik bozukluk
jean jaques rousseau, 1712-1778, aydinlanma cagini destekleyen filozof ve yazar. ->paranoya
normal olanlarına medyatik
salaklarına medya maymunu
dediğimiz ortamda sanatçı olmanın olmazsa olmazıdır sanki biraz da arıza olmak...
akıl hastalığı belki onlarda değildir de bizdedir, belki normal olan onlardır olamaz mı?
ömrünün son on yılı boyunca yaklaşık 900 suluboya/yağlıboya resmi ve 1100 karakalem çalışma üretmiş, en meşhur eserlerini ise ömrünün son iki yılında yapmıştır. 1888'de ressam Paul Gauguin ile arkadaşlığının bozulması üzerine sol kulağının bir kısmını kesmiş, giderek kötüleşen ruhsal hastalığı sonucunda kendini göğsünden vurarak intihar etmiştir. Kimi sanat tarihçileri Gauguin ile yaptıkları hararetli bir tartışma sonucu Gauguin'in isteyerek ya da kendini gard amaçlı olarak Van Gogh'un kulağını kestiğini de iddia ederler.
