hata etmektir. tüm sıkılmışlıklarımıza, sıkıntılarımıza, küskünlüklerimize ve kızgınlıklarımıza rağmen insanın akıl sağlığının yerinde olması yeterlidir. ayrıca o insanlar üzerinde deney yapabileceğiniz, inceleyecebileceğiniz fareler değildir.
Akıl hastanesinde yatmış biri olarak size orada nasıl bir yaşam olduğunu anlatayım o halde.
Sabahın 6'sında sizi hayvan gibi sarsarak uyandırıyorlar. Sıradan bir kahvaltı ediyorsunuz. Sonra ilacınızı veriyorlar. ilk sigaranızı saat 7'de veriyorlar. Aileniz varsa ve görevlilere bırakırsa tabii.
2 saatte 4 sigaradan fazlasına izin yok. Bazen bu süre 4 saate kadar çıkabiliyor. Sigarayı görevliler dağıtıyor.
Öğlen 1 saatliğine bahçeye çıkma hakkınız var. Kitap yasak, telefon yasak, radyo yasak, tv yasak. 3 deli ile aynı odada kalıyorsunuz.
Sonra öğlen yemeğinizi veriyorlar. içeride eğlence olarak sadece okey oyunu var. Onu da hep aynı kişiler oynar. Çayınızı da veriyorlar.
Tuvaletler alaturka. Kapısı kapanmıyor. Duş kabinleri yan yana ve iğrenç durumda. Yandaki ile aranda sadece bir perde var.
Yakınlarınla günde 10 dakika cam arkasından görüşebiliyorsun.
Akşam yemeğini verdikten sonra ilacınızı, çayınızı ve bisküvinizi veriyorlar. Bildiğin Pötibör yani.
Koridor ve salon ağzına kadar delilerle dolu. Bir okulun alt katı büyüklüğünde bir yerde 100-150 kişi var. Onlarla birlikte volta atıyorsun.
Tek güzel şey hemşireler. Melek gibiler.
Akşam 9-10 gibi tüm ışıklar sönüyor. Uyumak zorundasın.
