bazen gözümün önüne tanıdık bir sahne ve replik geliyor ya da sadece bir cümle; yaşadığım bir şey mi, izlediğim bir film mi ya da okuduğum bir kitap mı diye düşünüyorum bir süre; son bir kaç günde neler yaptığımı düşünüp buluyorum anca.
bazen de hiç tanımadık bir sahne geliyor, adeta o anı yaşamışım gibi, bu da içinde çok şey barındıran bir ilham oluyor.
bir de söylenen sözleri hiç unutmasam da zaman geçtikçe kimin söylediğini unutuyorum. ama bazen de birinin söylediği bir sözü, o kişi unutmuş olsa bile kelimesi kelimesine hatırlıyorum, o kişiyi unutmuş olsam bile bazen.
bu dengesiz tutarsızlığa akıl sır erdiremiyorum.
belki de hafızam önemli öze odaklanmamı istiyor ayrıntıları atarak, ama akıl hala eksik parçayı tamamlamaya çalışıyor...
Çöp torbası alıyorum. Ambalajından çıkarıyorum. Çöpe taktıktan sonra o ambalaj çöp oluyor. Çöp torbasına atıyorum. Az önce içinde durduğu torba, artık çöp torbasının içinde. Bu eylem her defasında beni derin derin düşündürüyor. Bi sonuca varamıyorum yardim edin