gecesi başka gündüzü başka güzel derler bu şehir için ama her söylendiğinde, yok yaa akşamı bi başka güzel dedirtir bana.. bu şehr-i istanbul.. nasıl tasvir etmeli..nasıl kelimelere dökmeli.. karalara bürünmüş hüzünlü bi kızdır belkide..
yanınızda sevdiğiniz..
gözleri ışığınız..
sessizce yürünmeli..
akşamını sevdiğimin istanbulunda..
boynunuzda atkınız, sıkı sıkı sarıldığınız sevdiceğinizle karlar altında istiklal caddesini baştan sona yürürseniz, yazın tatilden döndükten sonra rehaveti üstünüzden atamamış olmanın verdiği gazla "bu gece de conconluk yapayım" deyip gittiğiniz mekanda boğaz köprüsünün ışıkları altında deli gibi eğlenirseniz, yada bir rakı sofrası organizasyonunda deniz kenarında geçen gemileri izlerken dostlarınızla başbaşa yemek yerseniz, hatta ve hatta bir gece tarlabaşında kendinizi gaspa uğramaktan kurtardıktan kısa bir süre sonra bu sefer bir travestiyle papaz olup biber gazını da yemeden atlatırsanız evinize döndüğünüzde içten bir şekilde sarfedeceğinize emin olduğum cümledir.
