masanın başındasın.
açsın.
iftar edeceksin.
bekliyorsun da bekliyorsun.
saat oluyor 48
49
50
51
yok anasını satayım.
namazgâh tv'de çıkıyor, "namazgâh için iftar vakti"
saatin çalıyor.
güneş batıyor.
karnın gurulduyor.
yok!
okunmuyor ezan bir türlü.
e ezan okunmadan da,
oruç açmak mı mümkün?
ya giderse?
ya patlarsa oruç?
kolay mı?
tüm gün beklemişsin iftarı.
"allah'ım rıza-i şerifinle tutmuş olduğum
rezaman orucumu
açmaya niyet ettim
yarab" demek için
akşamı zor etmişsin.
her ihtimale karşı imamlar tarafından geç okunduğunu düşündüğüm hadise..
ancak o kadar bekleyen bir insanın bir iki dakika daha beklemesi hoş bir iradi davranıştır..