doksanların sonunda -walla tam yılını bilemiyorum- çıkan ve 10-15 sayıdan sonra kapanan şahane dergi. Mizah, politika, kültür-sanat vs vs birçok şeyi bünyesinde barındırmış ama bendenizi en çok da üstad turgut yüksel in şahane çizgileri ve hikayeleri ile derinden etkilemiştir. Öyle ki gökteki hilal ile kafede tabakta yenmeyi bekleyen ay çöreğinden yola çıkıp bir ayrılık hikayesi anlattığı çizgiler hala gözümün önündedir. Arşivcilerden ya da eski dergi satan sahaflardan vs. bulunması okunması okutulması tavsiye edilir.