Eflatun,beyaz,mor
Muşmula suratlı karına sor
Bezikte bu adam alayına kor
Eflatun,beyaz,mor
Sikörtıl çok hor görüldü hor
istek yetmez çıkarmak için bor
Lan baş harfleri oku ipnetor.
Seviyorum ama kimi,
En tatli birisini,
Nasil anlatsam sana
ilk harflere baksana
Siklemesende beni
En çok sevdim seni,
Verdim sana herşeyimi
ilk kez tattım bu deneyimi
Yorsa da peşinden koşmak beni.
Orospu ettin beni
Rüyalarımda görüyorum seni
Uğruna parçalıyorum kendimi
Mahkum ettin kendine beni.
tıp fakültesi öğrencilerinin milyonda bir görülen bir hastalığın etyolojisini, cerrahi endikasyonlarını, komplikasyonlarını felan feşmekanını ezberlemek amacıyla yaptığı bir yöntemdir.
gün gelecekti, ölecektik kartalım isteye isteye ölecektik uğruna tek dileğimiz buydu, başımız dik ve gururlu ölecektik
ansızın çıkageldi bir ibne rahat yüzü göstermedi bize tarihimizde çekmedik böyle çile ılık ılık eserken rüzgarlarımız kafamızı s.ktin, bıktırdın bizi ibne
tek isteğimiz var tanrıdan öncelikle üstat seba gel kurtar bizi hadi piç olduk bu zengin piçin elinde çaresiz karakartal'ım bakar ufka doğru üfle rüzgarını ve at başımızdan bu piçi ey pascal'ın ruhu *
örneğinde mevcut olan şiir şekli.
Çenen olmuş lavgar;
oğlum seni kim paklar.
karı kız fingirdemesi misali,
seyda bülbül-ü, gül-i zar;
o an ki gelir çatar;
karı kız olur endam-ı hayal.
tarih elbet bir gün benide yazar,
Unutma bir gün mutlaka karşına çıkar.
nafile bu telaş bu endişe
Az delikanlı ol halin vaktin yerinde
Zahidim bu ne telaştır bu ne endişe
çemkiren bir kedi edasıyla sinsice
Etme gül-i zar'ı kabristan
kasma çıkacak karşına bir hüsran...
al lan bu sana bir şiir
malına güvenme kimse seni sevmez hiç
ısırırlar götünden komazlar seni bir
nasıl kaçacağını bilemezsin sikerler seni gün gelir
ah be hemşerim bu dünya böyle elden ne gelir
kara kolda ayna varmış yeni öğrendim ben
oydular beni karakolda koydular amıma geçttiler aynanın karşısına
yardılar kaşımı gözümü baktım aynaya çok tipsiz olmuş yeni tipimi hiç sevmedim
ayna bile tipime dayanamadı çatırdadı orta yerinden
mırıldandım ben de o meşhur türküyü "karakolda ayna var"...
mânilerinle besle beni.
emellerim vardı seninle yakıdan ilgili
ranzada seninle uyumaktı hiç seninle olmayan birinin tüm hayali
ve gün doğumuna kadar sevişmekti senle ölesiye bir mutlulukla en romantik insanlar gibi
e bunuda fazla gördün ortada bıraktın mantar başlı bir sik gibi
Varolan bir sen, bir ben, bir de bu bahar Elden ne gelir ki? Güzelsin, gençliğin var Dünyada aşkımız ölüm gibi mukaddes inan ki bir daha geri gelmez bu günler Âlemde bu andır bize dost esen rüzgar *
jartiyerleri vardı ağaçların daha henüz fidanlarken ağladıklarında yırtılan çorapları, ve kırbaçlar nasıl da şaklarlardı esrar mevzuya karıştığında ! ıssız kndin yabani ot kokan kahraman çocukları seyirci kaldıkları intiharların peşlerinden
jaluziyi aralayıp birer kısa camel yakarlardı ! ortak değillerdi onlar da tabiatla ve devletle pinekledikleri darmadağın evlerde lades tutuştukları ölüm için hayata ızgaradan içeri kayacak hayalet usulü namahrem kazıklar atarlardı !
