ithalatçı firmaların kendi ülkelerinde başvurdukları bankaları yoluyla kendilerine mal satan yabancı ülkelerde ihracat firmaları lehine açtırdıkları vesikaya dayanan kredilerdir.
Genellikle birbirlerinin ticari ahlakı hakkında fazlaca bir bilgiye sahip olmayan iki farklı ülkedeki biri alıcı ve diğeri de satıcı olarak hareket eden iki ayrı firmanın, devreye ülkelerindeki bir bankayı sokarak, gerçekleştirdikleri bir mal alım satım işlemidir. Akreditif aynı zamanda en kısa anlatımla şartlı bir banka taahhüdüdür. Alıcının (amir) istek ve talimatları doğrultusunda hareket eden bir bankanın (amir banka); belli bir paraya kadar, belli bir vade dahilinde, akreditifte istenen belgeler karşılığında ve yine akreditifte öngürülen şartların yerine getirilmesi kaydıyla satıcıya (lehtar ) ödeme yapacağını yazılı olarak taahhüt etmesidir.
aslı "letter of credit" olan, evraklarda kredi mektubu ibaresi ile yer alan, dış ticaret işlemlerinde özellikle muhattap firmayla ilk ticaretinize kullanılması makbul olan,ithalatçı tarafından açılan bir tür vesaik.
l/c olarak bilinen ithalatçının ihracatçıya mal karşılığı ödemeyi yapmadığı veya yapamadığı durumlarda bankanın devreye girerek ödemeyi garanti etmesidir. (bkz: reimbursement)
banka açısından; açmak için bir muhabir bankayla bir müşteri ile görüşmek zorunda kalınan peşin/ sight akreditif ise post finansman bulunması akabinde ek fon yaratan dış ticaret ödeme şeklidir.
malların yüklendiğini veya hizmetin yerine getirildiğini gösteren şart koşulmuş vesaikin belirlenen süre içerisinde ibraz edilmesi kaydıyla, belirli bir meblağın, malların veya hizmetlerin satıcısına ödeneceğine dair bir banka yükümlülüğüdür.
ithalatçı banka söz konusu akreditifi teminat almadan açmış ve ithalatçı firma vade sonunda ödemeyi yapmamış ise ilgili tutar ithalatçı banka tarafından seve seve ödenir. bu durumda ufak bir değişiklikle kredi türü aqreditif olarak nitelenebilir.
Uluslararası ticarette, bir dışsatımcıya, malları karşılığında para alacağına dair verilen güvence belgesi. Kredi mektubu ya da vesikalı kredi olarak da adlandırılan bu belge, dışalımcının bankasıyla dışsatımcının bankası arasında düzenlenir. Aynı sistem ülkeleri dışında yolculukta bulunanların, kendi ülkelerindeki bir bankanın güvencesiyle, yabancı
ülke bankalarından para çekebilmelerini sağlar.
Bir örnekle açıklamak gerekirse: Japonya'daki bir şirket, Türkiye'deki şirkete mal satacaksa Japon şirket ilk önce paranın yatmasını, Türk şirketse ilk önce malın gönderilmesini ister. Bu durumda bir banka aracılık yapar ve Türk şirket parayı, Japon şirket malın yollandığına dair belgeyi bankaya gönderir, böylece satım sözleşmesinde güvence sağlanmış olur.