sezai karakoç un akrep i kültürel bir simge olarak kullandığı şiirinin adı.çocukluğunda çokça şahit olduğu akrep avı hadisesini bu şiirinde kişiselleştirerek anlatmıştır.
akrebin ölümü
Yürüdü lâmbanın önünde durdu
Bir yaz gecesinin ayışığında
Düşündü bu loş aydınlıklarda
Evlerin mâhkumu olmayı akrep
Kanatları olsa göklerde olurdu
Boğum boğum kuyruğuna çarptı ay
Titrek titrek göğü yansıttı lâmba
Kaderini gördü cehennem biçiminde
Geldi samyeli camlardan geçip
Üzümlerden incirlerden bir koku taşıyarak
Dondu akrebin zehri damarlarında
Karşısına dikilip durmuş bir insanoğlu
