seçemeyeceğimiz, mecburi bir şey. küçükken kan lazım olduğunda sadece akrabalardan alınacağını düşündüğüm için önemlilerdi. ama artık aynı soydan gelme dışında bir önemleri yok.
eskiden benim için bir anlamı vardı, derin bir anlamı vardı, bugünse yok, aslında yok diyemem ama sarsıldı. güvenip sırtını dayadığın insanlar bencil ve arkandan iş çevirebiliyor, yedi kat yabancı insan bile daha hoşgörülü, içten, güvenilir. ne bileyim, insan bir akrabası ile dertleşir mi, dertleşir, ama ardından muhakkak başı ağrır, çünkü akraba akrabayı çekemez, nerden vururum der, nerden açığını yakalarım der, kimse benim tüm akrabalarım çok iyiydi diyemez, beş parmağın beşinin bir olmadığı gibi, onlarda bir değildir elbet. bayram seyran neyse ama çok sıkı fıkı olmamanızı tavsiye ederim, hele hele dertleşmeyin derim, gidin alakasız insanlara anlatın üzüntünüzü, taşa anlatın daha iyi, en azından taşın dedikodusu olmaz.
