felsefeye başlayınca dinsiz, imansız ve ahlaksızlaşmışım. bir de yalnız ev tutunca iyice yoldan çıkmışım. öyle söylüyorlarmış arkadamdan.
aynen okudum araştırdım onların içindeydim salak ortamlarından çıktım. kafama buyruk, onların yargıları değil kendi ilkelerimle yaşamaya başladım. evet bir inanca ait hissetmiyorum. bir yudum bira içince, biraz sorgulayınca imansızlaşmışım meğer. onlar kocalarını aldatan, 25 yaşındaki pedofili çocuğunun sırtını sıvazlayan, milletin cebindeki beş kuruşta gözü olan insanlar evet bunlar ahlaksa ben ahlaksızım.
Burada kendinizi övünce karmanız mı yükseliyor amk? hiç mi kötü huyunuz yok?
iyidir hoştur, doğrucudur, merhametlidir ama çok dik başlıdır, hemen parlar. Gözü dönünce ne dediğini bilmez. Eleştirir ama eleştiriye asla tahammülü yoktur. Kimsenin dediğine gitmez, neyi doğru biliyorsa onu yapar derler.
Valla deli dolu manyak bir şey derler benim için. Her şeyi dalgaya alıyorum bunlarla bir araya gelince. okurken bir kez olsun telefon açmaz bir isteğin bir ihtiyacın paran pulun var mı diye sormazlar ama bayramlarda ziyarete gidince yok oram ağrıyor yok buram koptu yok bana hastanede sıra al. Haahahahah geber lan. Hepinizin işine geldiği gibi. Biriniz de hal hatır sordunuz mu ben taaa ebesinin örekesinde götüm dona dona okurken. Yoook.
Tabi böyle dediğimize bakmayın yine de yardımcı oluyoruz da bunları içimden sıralıyorum ben.
Vasat. Standart. Stabil. Normal. Her iki tarafla da (anne baba) mümkün mertebe görüşürüm. En son hala oğlunu fena halde haşlamama (haketti eşşek herif) rağmen yine de en çok beni severler, tabi ben de onları. Kendime En yakın onları görürüm. Amcamlarla aramızda resmiyet yok ama hep bir mesafe vardır. Dayılarımın ise hepsi özeldir. Biri (en büyüğü) idolümdür hatta. Birbirimizi çıkarsız severiz. Teyzelerimin en küçüğünü ise annem gibi severim allah bozmasın..
tanımıyorlar. askerden geldim geleli akrabalardan hiçbirisi ile 1 saatten fazla vakit geçirmedim. kendi evimde olursa zaten 15 dakikadan fazla olmaz. "hoş geldiniz beş gittiniz nasılsınız iyi misiniz bizlerde iyiyiz çok şükür" birer bardak çay sonrasında "dışarı çıkıyorum" deyip vedalaşma. ancak deplasmana gitmişsem 1 saat.
isteyen yabani desin isteyen kibirli desin isteyen istediğini desin. rabbimin gücüne gitmesin ama akrabalık müessesi tamamen gereksiz bir kurum. ayda yılda bir gidersin veya onlar sana gelir tamamdır. 18 ay ( 3 mevsim boyunca ) yüzde 70-80 nem ile beraber 45 dereceye çıkan sıcağın altında 3 defa ölümden dönüp pestilim çıkarken bir kere bile arayıp sormayan onca insan ile vakit geçirsem ne olur birbirimizi tanısak ne olur tanımasak ne olur.
işimi yaptırabileceğim bayramda seyranda bir derde düştüğünüzde değilde kendisi bir derde düştüğünde hemen bana koşarak şu doktora fiş al yok rontgen kuyruğunda yardım et yok kan vermem lazım yardım et pehhhhh en iyisimi şimdiki yaptığım gibi uzak duruyorum bana akraba demeyinn
Akraba ile ilgili durum genelde onlarında işine geldiği gibidir.
Kafalarına ne eserse yani.
Anlamak mümkün değil.
iyiler varsa ne mutlu.
Ama dedikoducu ve sinsiler uzak olsunlar,mümkünse hiç sesleri de çıkmasın.
