Dogu ve bati arasinda sıkısmis Turkiye cografyasinda yasayan herkesin hissetigi, deprem gibi sel gibi dogal bir duysal afettir.
Isin sonunda baglar kopartilir, numaralar engellenir. Lakin bitmez. Illaki bir tanidiktan bir komsudan haberi gelir. Her hatirlanis da "ah ulan keske..." diye sinirlenilir. Zamaninda koyamadiginiz laflar ustunuze ustunuze gelir. Hakkim haram olsun dense de rahatlatmaz. Hani soyle bir kasik suda bogsan yine rahatlayamazsin. Cunku uzuldugun sey karsi tarafin serefsizligi degil, sizin o serefsize verdiginiz emek, sevgi ve zamandir.
Yani en cok kendinize kizarsiniz... kendinize olan ofekenizi tanimlamaktan kactikca da karsi taraftan nefret ettiginizi sanirsiniz. Oysa ona karsi en ufak bir duygu hissetmiyorsunuzdur. Sinirlendiginiz sey o eski, saf, sevecen kendinizdir...
