dini kullanarak halkın duygularını istismar edenlere, ırkçılığa ve ayrımcılığa karşı duruşun bir göstergesidir. desteklenesi ve herkese aşılanması gereken düşüncedir.
neticede insanın kişisel duygusu, düşüncesidir. bahsedilen din, ülke ve atatürkçülük ise özneldir.
mesela kastedileni anlamamış birisi olduğumu düşünün. akp'siz budizm midir bahsedilen? eğer öyleyse, akp'li islam'ı budizm'e tercih ederim. neticede benim dinim islam'dır, akp'yle alakası yoktur.
türkiye'de vatanını amerika olarak görenler, rusya olarak görenler, belçika olarak görenler var. hatta malumunuz, türkiye'yi bölüp kafalarında yarattıkları bir kukla ülkeyi "vatan" zannedenler var. bu durumda, mhp'li türkiye'ye karşı papua yeni gine'yi tercih etmek vatanseverlikle ne kadar bağdaşabilir? iyisiyle, kötüsüyle, tarihiyle, kültürüyle vatanım türkiye'dir.
gelelim atatürk'e. atatürk'ü lider olarak görmeyip "atatürk yan gelip yattı kocatepe'de, çanakkale'de sanders vardı, atatürk yahudiydi, yunandı, evangelistti." diyerek elin humeyni'sini, maximillian'ını sevenler var. böyle düşüncelere karşı ise -ki kastedilen baykal chp'sidir- chp'nin atatürkçülüğü yeğdir.
katıksız olarak akp'ci, mhp'ci, chp'ci olamayız elbette. çünkü akp'nin ne olduğunu erdoğan bilmez, mhp'yi bahçeli, chp'yi baykal bilmez. homojen değildir artık bu partiler. hele ki iktidar yarışında kendi tüzükleriyle, ideolojileriyle defalarca ters düşmekteler bunlar.
ama nihayetinde -diğer müdahaleler ve stk'lar hariç- seçimden seçime bir oy hakkımız var ve bunu da kendimize en yakın olan parti için kullanıyoruz, en azından karşıt partiyi engellemek adına. öyle görünüyor ki, akp-mhp-chp-vs. olmadan bize bu üçünü de sevdirecek bir parti -ya da lider!- henüz çıkmadı. bu üçüne en son seçimde %81 oy oranı vardı.
din, ülke ve atatürk, türkiye'nin ortak değerleridir. bu ortak değerleri sevmek için illa bir parti tutmak gerekmiyor. akp li olmayıp dini sevmek kadar, mhp li olmayıp ülke'yi sevmek kadar, chp li olmayıp atatürk'ü sevmek kadar doğal bir şey olabilirmi. doğal olmayan bir şey varsa o da bu değerlerin bir kalıba sokulmak istenilmesidir. şu söz ise çok şey ifade etmektedir;
efenim başlığın aslı; ''akp olmadan dinimi, chp olmadan ülkemi, mhp olmadan da ata'mı sevebilirim.'' şeklinde olacaktı.
tanım: bağımsız yaşayan bir insanın, tarafsız bir siyaset politikası izleyen devlete sahip olmasıdır, olmasını istemesidir. aslında çok haklı olmasına rağmen, maalesef bu düşüncesi bir ütopyadan ibarettir.
aksini iddia edenin büyük yanılgı içine düşeceği , ülkemizdeki partilerin sahip olmak istedikleri siyasi ideolojinin nasıl taban tabana zıttı davranışlar içerisinde bulunduğu gerçeğini belirten önerme .
Bir gün politikacılığa özenir de, kendinize şöyle bolca dinleyici bulmak zorunda kalırsanız, yüksekçe bir yere çıkıp bağırın:
- Elden gidiyor...
* * *
Elden giden şeyin, özellikle elden gidecek türden somut bir şey olmaması şarttır.
Örneğin:
- iman elden gidiyor, deyin.
Yahut:
- Din elden gidiyor.
Yahut:
- Bayrak elden gidiyor.
* * *
iman, din, bayrak gibi kutsal kavramlar, maaş, ücret, tarla, tavuk, horoz, bakraç, güğüm, inek, at, katır, eşek gibi; somut olarak elden gidebilecek türden şeyler olmadığı için; sizi dinleyenler, bunların gerçekten gidip gitmediğini ölçemeyeceklerinden, sözlerinize kolayca inanabilirler.
* * *
Ve siz de sürdürebilirsiniz bağırmanızı:
- Gidiyor, arkadaşlar gidiyor, elden gidiyor.
Hiç kuşkuya düşmeyin, kimse kalkıp da:
- Yahu din elden nasıl gider, belediyenin istimlak ettiği babadan kalma bakkal dükkânı mı bu, diye sormaz.
* * *
1400 yıllık islam dininin, avcı görmüş 4 ayaklı tavşan gibi şıp diye elden kaçabileceğine inanır herkes.
inanınca da, dini tekrar yakalayıp avucunun içine almak için, sürü sepet peşinize takılır.
* * *
Siz önde onlar arkada:
- Gidiyor kardeşler, gidiyor; din elden gidiyor, diye bağıra çağıra görkemli bir yürüyüş eylersiniz.
* * *
Osmanlı tarihinde:
- Din elden gidiyor!
Vaveylasıyla çok sadrazam kellesi koparılmış; hatta aynı zamanda halife olan imparatorların bile canları cellat kemendiyle alınmıştır.
Ve gerçekte giden din değil; ya padişah, ya çevresi olmuştur.
* * *
En elden gidemeyecek şeylerin, elden gittiğini haykırarak adam toplamak; bizde geleneği olan politik bir kışkırtma tuzağıdır.
* * *
Çıkar bir kürsüye, boyun damarlarını şişire şişire naralanırsın:
- Elden gidiyor dostlar, elden gidiyor; bayrak elden gidiyor.
Veya:
- Namus elden gidiyor.
Veya:
- Namaz elden gidiyor.
Veya:
- Türklük elden gidiyor.
* * *
Bunları elde tutmak için, kimin iflahını kesmek gerekiyorsa, hedef olarak da onu gösterirsin:
- Muhtar idris yüzünden, öteki dünya elden gidiyor!
Dinleyenler, Muhtar idris'i yok edip, öteki dünyanın elden gitmesini önlemeye kalkarlar.
* * *
''Öteki dünya'' yerine, ''şeref'' elden gidiyor da denebilir; ''geçmiş elden gidiyor'' da denebilir.
Ancak kavramlar hep soyut olmalı.
Kazara güneş elden gidiyor, yıldızlar elden gidiyor, rüzgârlar elden gidiyor, bulutlar elden gidiyor derseniz; kimse inanmaz.
* * *
Bakın siyasal liderlere; biri:
- Bayrak elden gidiyor, diyor.
Öteki:
- Din elden gidiyor...
Bir üçüncüsü:
- Türklük elden gidiyor...
* * *
Hangisi kalkıp da:
- 20. yüzyıl elden gidiyor, insan hakları elden gidiyor, minicik çocuklar elden gidiyor, çağdaşlık özlemi elden gidiyor, diyor?
* * *
Umurundaydı onların kaybedilmiş yüzyıl, insan hakları, çocuk mutlulukları ve çağdaşlık...
* * *
Politikacı, insanın enayisini arayan kişidir. Şayet enayilik ortadan kalksa, politikacıya gerek mi kalırdı?
* * *
çok güzel anlatmış bu yazısında çetin altan . yanlız kendisinin de yazıdan sonra belirttiği gibi bu 30 yıl önce yayımlanmış zurnada peşrev olmaz kitabından bir alıntı . ve bu yazıdan anlaşılıyor ki bu ''elden gidiyorcu'' gruba sol kesim dahil değil o zamanlar . ama günümüze baktığımızda chp bu güruhun en önde gidenlerinden .
bunlar da chp kanadının diline pelesenk ettiği söylemlerdir .
akp - ılımlı islamcı , muhafazakar
chp - sosyal demokrat , laik , atatürkçü
mhp - milliyetçi , muhafazakar
bunlar partilerin olması gereken türkiye'de büyük kitleler tarafından destek bulabilecekleri ideolojileridir .
fakat çok hazin olarak bu partilerin ait oldukları ideolojilerden uzaklaşması , merkeze kaymaya çalışması işi iyice içinden çıkılmaz hale sokmuştur .
akp - 70 milyonun her bir ferdini farklılıklarıyla kabul ettiğini söyleyen , avrupa birliğine sıcak , şeriat'çı olmayan ama islam'dan da vazgeçmeyen , dinci değil dindar , farklı görüşlere saygılı , atatürkçü , milliyetçi , ulusalcı (kısaca nabza göre şerbet vermeyi bilen merkez parti)
chp - 70 milyonun her bir ferdini farklılıklarıyla kabul ettiğini söyleyen , avrupa birliğine sıcak , şeriat'çı olmayan ama islam'dan da vazgeçmeyen , dinci değil dindar , farklı görüşlere saygılı , atatürkçü , milliyetçi , ulusalcı (kısaca nabza göre şerbet vermeyi bilen merkez parti)
mhp - 70 milyonun her bir ferdini farklılıklarıyla kabul ettiğini söyleyen , avrupa birliğine sıcak , şeriat'çı olmayan ama islam'dan da vazgeçmeyen , dinci değil dindar , farklı görüşlere saygılı , atatürkçü , milliyetçi , ulusalcı (kısaca nabza göre şerbet vermeyi bilen merkez parti)
bunlar da büyük partilerimizin yeni ideolojileridir . herkesin farkettiği gibi hepsi üç aşağı beş yukarı aynı şeyleri söylemektedir . zaten son seçimle ayyuka çıkan bu sidik yarışının sebebi de önceden ayrı kulvarlarda at koşturan bu partilerin , aynı ipte yürümeye çalışmasıdır .
her zaman desteklediğim görüş zira insan dinini hür iradesiyle seçer ve yaşar oy verdiğim partinin dini beni asla bağlamaz çünki dini göstermelik bir dinse ve ben o adamlar dindar diye oy vermişsem bu benim kafasızlığımı ve cehaletimi gösterir. kuran okuyor diye sahtekar esnafla iş yapmak gibi
ülkemi elbette seviyorum hemde mhp olmadan ki sadece ülkesini seven ülkesi için canını feda edecek olanlar mhp lilerden ibaret değil.
atatürk ü sevmek de aynı şekilde, ki; ben her chp linin gerçek atatürkçü olduğu konusunda şüpheliyim. bir insanın atatürk ü sevip değerlerini koruması ve yaşatması için de illa ki chp li olması gerekmez.
akp yi bu üçlemeden ayrı tutarak, ittihat terakkisiz bir ülkeye dogru hızla yolalıyor güzel ve yalnız bırakılmış ülkem. ergenekon bir gün hepinizi bafilicek, keyifle popcorn çıtlatarak izlicez.
