Olası tespit. Yerine geçecek iradeyi gösterebilecek olgunlukta üretime devletçilik ilkesine argeye önem veren politikalara sahip bi muhalefet ortaya çıkarsa kesin gözüyle baktığım olay. Ama antiakp olmaktan öteye geçemeyen vizyonsuz insanlar doldurmuş muhalefet cephelerini, gezi siyasi akım başlatsa diye çok umut ettim ama oda olmadı.
uzmanlar açığın bu noktaya kadar ulaşmasının sebebini ırak'a yapılan ihracatın azalmasına bağlıyorlar. keza suriye transit hattının kapanması da sorun yarattı.
velhasıl akp'nin suriye ve ırak politikaları türkiye'nin aleyhine oldu. fakat gel de yandaşa anlat anlatabilirsen...
öncelikle akpyi desteklemeyen birisi olarak buna (bkz: #17939104) kalıbımı basarım. evet, hakikaten de o günleri yaşayanlar; o durumu çok iyi bilir. özellikle o dönemde küçük esnafın neler çektiğini ben gayet iyi hatırlıyorum. bilmeyenler aratsın, ecevite yazarkasa fırlatan esnaf diye google'da. o dönemin sembollerinden birisiydi o görüntü. ve o adam keyfinden fırlatmamıştı o yazar kasayı.
akp öyle bir dönemde türk ekonomisine ilaç gibi geldi. bunun hakkını vermek lazım. bunu yaparken de, derviş döneminde yapılan reformların hakkını da yememek lazım. şunu sürekli söylerim, özelleştirmeler başladığında toplumun bir kesimi "vatanı satıyorlar" endişesine düştüler. halk tabanının bu yorumuna ses çıkarmam ama özel sektörün içerisinde bulunanlardan, medyanın bir kısmından da böyle tepkiler gelmesini halen bile anlayabilmiş değilim. bugün artık eski komünist devletler bile devletçi politikaları kısmen terk etmiş durumdadır. eskinin komünist çininde bugün kapitalizm en vahşi şekliyle uygulanmakta. devletin sigara ürettiği, şeker ürettiği bir ekonomik sistem, serbest piyasanın gereklilikleri göz önünde bulundurulursa, sağlıklı bir ekonomi değildir. bu yüzden özelleştirmeler yapılmalıydı.
ancak itirazlar, özelleştirme sürecinde yapılan hatalara, aceleye getirmelere, hatta belki yapılan yolsuzluklara yoğunlaştırılsaydı muhtemelen daha faydalı bir iş yapılmış olacaktı o dönemde. işte zaten sıkıntı da bundan sonrasında başlıyor.
türkiyede özel sektör son yıllarda her ne kadar güçlenmişse de eski acemiliğinden pek kurtulabilmiş değil. adam patronum diye mühendise iş öğretmeye kalkıyor mesela. neden? çünkü patron olunca şirketin her işini anlayabileceğini zannediyor, ağırlık koyması gerektiği fikrine kapılıyor. ve şunları söyleyebiliyor mesela "bu mühendislere fazla yüz vermeyeceksin, yoksa ben okudum, işi biliyorum havasına kibirlenirler. işlerine karıştırmazlar. patron dediğin, üstünlüğünü kabul ettirmeli." bu şekilde bir işverenin yönettiği şirket rüzgarı arkasına aldığı müddetçe büyür ancak. en ufak bir fırtınada da denizin dibini boylar.
işte bu noktada bizim imdadımıza dış sermaye ve ortaklar yetişti. ben çevremde çok görüyorum, italyan bir tekstil firması nüfusu elli bin olan bir şehirde üretim yapan, oldukça yerel bir tekstil atölyesine ortak olmuştu mesela. makro ölçekte bunun örnekleri çok daha fazladır. işte bu sermaye türkiyenin büyümesine ivme kazandırdı. büyüyen devlet borçlanmaktan korkmaz. borçlarını ödemekte sıkıntı çekmez çünkü. öyle de oldu. dış borcumuz her geçen gün arttı, ama borç ödeme kapasitemiz daha da arttı. ülkeye eskiye oranla, muazzam bir döviz girişi olduğu için; borç ödemekten yana pek bir sıkıntı yaşanmadı. türk lirası da eskisi kadar hızlı bir şekilde değer kaybetmedi ayrıca.
şimdi ise o çok pembe görünen tablo, artık daha karanlık. bunun en büyük sebebi, başbakanın hem sosyal hayatta hem de ekonomideki baskıcı ve dayatmacı tavırlarıdır. bakın son aylarda türkiyeden ciddi şekilde döviz çıkışı oldu. bunun tek sebebi amerikan ekonomisinin tekrar olumlu sinyaller vermeye başlaması değildi. başbakanın bu tavırlarının da etkisi vardı elbet. şu an türkiyede bir cadı avı başlatılmış durumda. düşmanlarımıza her geçen gün bir yenisi ekleniyor. bir gün bakıyorsunuz, faiz lobisi; ertesi gün, çapulcular; sonraki gün, dış mihraklar... ülkenin başşehrinin belediye başkanı çıkıp, don kişotun yel değirmenlerine savaş açması gibi, Almanyaya, cnn internantionala savaş açıyor sosyal medya üzerinden. şimdi hangi aklı başında yabanı yatırımcı, türkiyedeki bu koşullardan rahatsız olmaz? hangisi parasını pulunu toplayıp, başka ülkelere kaçmayı düşünmez? işte böyle bir şey olduğunda da, kimse kusura bakmasın, ak koyun kara koyun çıkar ortaya. bugüne kadar, markalaşamayan, katma değer üretiminde büyük bir sıçrayış yapamamış, argelere yaptığı yatırımlardan yeterli sonuç elde edememiş bir özel sektör, dış sermayenin de desteğini çekmesi durmunda, bir kaç aylık bebek gibi seriliverir yerlere maazallah. işte o zaman da, insanlar "başka kime oy vereceez ki" demeyi akıllarına bile getirmezler, başka partilerin yolunu tutarlar.
Din başlı başına bi savaştır ve AKP bu ülkenin başına geldiği günden itibaren topraklarımızda savaş çanları çalmaya başladı. Nasıl hayvanlara yemek vermeden eğitemezsin şimdiki iktidarda 2002 yılından bu yana yandaşlarına yem vererek (odun, kömür, beyaz eşya, bizim vergilerimizden paraa) eğittiler. Akpyi sahtekarlık, kalpazanlık, dolandırıcılık, hırsızlık getirdi ve iç savaşlada geri gidecek. Ülkenin zenginini zengin edip fakirini süründüren emperyalist iktidarı sikerler.
doğru olduğunu düşünüyorum, insanlar refah seviyelerine ve ceplerine giren paranın durumuna göre oy kullanırlar.
diğer sebepler tali sebepler olabilir.
