ak parti görülenin ve sanılanın aksine sadece dincilerin oyunu alan bir parti değildir. tabanında dincilerin yanı sıra hatrı sayılır bir sosyal demokrat grubuda vardır bunu görmek istemeyenlere inat hatrı sayılı miktarda.
peki neden bir sosyal demokrat ak partiye oy versin?
cevabı basit aslında özgürlük eşitlik ve adalet gibi solun ve sosyalizmin temel taşlarını ne yazık ki tekrar altını çiziyorum ne yazık ki türkiye'de uygulamaya en yakın parti ak partidir.
doğuya bdp, dtp vb... gibi ırkçı yaklaşımdaki partilerin dışında girebilen tek partidir. bu ülkede adı sol olupta antepin ötesine gidememiş partiler içinde kalınca sosyal demokratların oyunu çekmekte haklı da zaten.
kürt açılımları
trt6, trt arap ...vb
diyarbakır cezaevi
kamusal alanda kürtçe
doğuda okuyan her çocuğa yardım
referandum ve arkasından gelen sivil anayasa
ve daha nice konuda ki çalışmaları sosyal demokratları kendi saflarına çekmelerine yetmiştir.
AKP'Ye oy veren Bölücüler, ağalar, ihaleciler, sermaye sahipleri de bu gerçekle örtüşmektedir. Bununla beraber sosyal demokrasi kavramını bölücülükle eşleştirmek de olsa olsa aptal bir akp sempatizanının yapacağı iştir, aptal demişken evet AKP'ye oy veren büyük birçoğunluk da aptaldır. çünkü Taşeron şirketlerin işçiyi sömürdüğü, devletin Öğretmenini üçe bölüp sözleşmeli, ücretli olarak giderek fakirleştirdiği, ÖSS'de, KPSS'de, ALES'te hilelerin açık seçik yapıldığı, AKP köpeği olmayan sermaye sahiplerinin, basit bir eczacının bile yok edilmek istendiği, ihalelerin avantalar üzerinden dönüp Son seçimlerdeki oy pusulaları gibi Milletin cebinden ihale bedelinin onlarca katının çalındığı hale getirildiği yerde TRT PKK ile, TRT hizbullah ile Sosyal demokrasi oluyorsa, Asker vesayetinin ortadan kalkması Samsun'da 120 tekel işçisinin sendikacı olduğu için işinden atılmasıysa ve yine kendisi gibi emekçi olan polis tarafından Linç edilmesiyse siz bunu olumlu örnekler olarak ortaya seriyorsanız ya aptalsınız ya da avantacı köpeklerden birisiniz.
çok açık gerçektir. misal ben. bir kere ak partiyi yükselişe geçiren tek şey cemaat desteği değil daha önceki iktidarları başa geçiren mekanizma. küresel kapitalizmi kabullenmiş, gerçekçi, sözle değil eylemle konuşan bir parti olması..
akp tabanını az çok ifade eden önermedir. ancak bunun da ötesinde akp'yi hükümet yapan 27 temmuz'la tekrar onaylayan, 12 eylül ile perçinleyen anlayış ise sıkı bir popül,st politika uygulamasıdır. yazarın yukarıda belirttiği;
--spoiler--
kürt açılımları
trt6, trt arap ...vb
diyarbakır cezaevi
kamusal alanda kürtçe
doğuda okuyan her çocuğa yardım
referandum ve arkasından gelen sivil anayasa
--spoiler--
bir takım uygulamalar, her tabandan insana adeta selam çakan uygulamalar ile yine yazarın verdiği; "referandum ve arkasından gelen sivil anayasa" ibaresi ile aradan geçen 9 aya rağmen inandırıcılığını yitirmiş bunun yanında hayır tercihi yapanları haklı çıkarmıştır.
2002 seçimlerine giden süreci belki de aranızda çoğu insan hatırlamayacaktır. o dönemki konjektür sadece ve sadece bu partinin kadrolarını tek başına iktidar olmaya çıkarırcasına hazırlanmış ve ertsi günden itibaren tüm avrupa ve abd basınında ve politik düzeyde memnuniyetle karşılanmıştır. üstelik kuruluşundan itibaren çok kısa bir süre geçmesine rağmen tek başına iktidar olma başarısını göstermiştir (!)
ardından gelen afganistan ve ırak savaşları ise yine manidardır. iktidarın ilk yıllarındaki özgürlük havalarını herkes hatırlar.
bu dönem tıpkı özal'ın anap'ının yaptığı gibi bir çok kesimin desteği ile gelmiştir. koalisyon döneminin açmazlarından bıkmış bir halkın temel refah isteği kendini istikrar olarak ifade etmiştir.
27 temmuz ise cumhurbaşkanlığı seçimi süreci e-muhtıra ile doğrudan bir tepki oyunun sonucudur. bunda akp vitrininde yepyeni isimlerin de var olmasını (ertuğrul günay, zafer üskül)ve her kesimden insanın oy vermesi ile sonuçlanmıştır. oysa dışarıya gösterilen ile içerdeki yapılanma şüpheleri giderek artırmıştır. ergenekon süreci başta umut olsa da giderek cadı avına dönüşen bir süreçtir.
yukarıda sıralanan tüm politikalar insanda "yapıyor göster ama bir şey yapma" gibi bir durumu hissettiren bir durum yaratmakta. bu nedenle aslında eline geçen tarihi fırsatları bence yeterince değerlendirememiştir. 12 haziran'a girerken başbakan'ın söylemlerinde giderek tıkandığı bir 27 temmuz havasının esmediğini gözlemekteyim. bu bakımdan ben bu seçim sürecinin akp açısından sonucunun öyle abartı bir zaferle biteceğini düşünmeyenlerdenim. zira chp kendi açmazından giderek kurtuldu ve yepyeni söylemlerle her şeye karşın alternatf olabileceğini gösterdi. öte yandan son aylarda ardarda patlak veren gazeteci tutuklamaları, ösym skandalı ve mhp kasetleri, internet sansürü, kamuoyu muhalefetini güçlendirmekle kalmamış, akp'nin argümanlarını da zayıflatmıştır.
bunun yanında nedense bu seçim sürecinin çok sakin geçtiğini düşünen insanlar da var. aslında ben de bu şekilde düşünenlerdenim. gerçekten bir tuhaflık yok mu?
