sonunda bu günleride gördük. gerçekten akp hükümetini ayakta alkışlıyorum. milim, milim, dakika, dakika, uğraşarak istediklerine ulaştılar. halk yavaş yavaş askeriyeden soğumaya başladı, hatta nefret çığlıkları bile yükselmeye başlamış ve birileri bir kez daha emeline ulaşmıştır.
dünyanın hiç bir ülkesinde, iktidarların yargıyı kullanarak imzasız ihbar mektuplarıyla kendi ordusunu bu denli yıprattığı, saygınlığını yok etmek için bu kadar uğraştığı görülmemiştir. sadece askeriye ile uğraşılmamış halkı birbirine düşürmek için yapılmadık bırakılmamıştır.
timsah gözyaşları ile meşhur bülent arınç demokratik ülkelerde genel kurmay başkanının ismini halk bilmez ama sağolsun bizimkiler gündemden düşmüyorlar diyebilmektedir. haklıdır sayın arınç biz diğer demokratik ülkeler gibi değiliz çünkü bizden başka vatanın bölünmez bütünlüğü hükümet tarafından tehlikeye atılan başka demokratik ülke yoktur.
her şehit cenazesinden sonra vatan sağolsun diyen mübarek anne ve babalar kafaları en karışık halde iken bile genel kurmay karagahının önünde eylem yapmaları ve başbuğun istifa etmesini istemeleri herkesi hayrete düşürmüştür ve birileri bir kez daha emeline ulaşmıştır.
açılması ile kapanması bir olan, düşman taraflarca cesaret hapı olan demokratik açılım, sadece sözüm ona kürt halkını koruyup kollayan bdp nin içinden çıkılmaz bir hal almasından başka hiç bir şeye yaramamıştır. ezber o kadar bozulmuştur ki birileri her zaman muhatabın imralıda yattığını gayet rahat dile getirmekte, türk bayrağının yanında bez parçası dalgalanmadığı için hesap sormuştur ve birileri bir kez daha emeline ulaşmıştır.
