halkın en az yarısının tarikat ve aşiret mensubu olduğu bir ülkede bireyden bahsedemeyiz.birey olmayan yerde de özgür irade olamaz.
oy verme döneminde tarikat şeyhi ve aşiret reislerinin ağzına bakarak oy verdii bir ülkede halkın özgür iradesi olduğu yalanına kargalar bile güler.en az %50 sinin özgür iradesi yoktur.
(bkz: çaresizseniz çare sizsiniz) *
akp'yi savunan otlak bünyelerin ota susamış beyinleriyle savunacak birşey bulamadıklarından otun bok şeklinde çıktığı yerden uydurdukları çaresizliktir.
akp'nin iktidarda olması ve de bu yüzden çaresiz olmak değil de en çok göz göre göre sikilen halkın onu desteklemesi çaresizliğe sevkediyor insanı. hele ki sözlükte yazma terbiyesi edinmiş, az buçuk kafası çalışan ve de genç olan insanların "ya bakın ya siz eleştiriyorsunuz ama bizim parti gene iktidar olacak pışııık!" çemkirmelerini okuyunca insan hepten bunalıma giriyor.
"ideolojik olmayan" bir partinin ideolojisini benimseyenlerin kendilerini oy verdikleri parti ile özdeşleştirmeleri sonucu, akp'ye oy vermeyenleri "kaybetmiş" olarak kodlamasının eseri iddia.
oysa bunu iddia eden insan 40 yaşın üzerinde ise zamanında destek verdiği süper halk adamı muhteşem süleyman'ın bugün en sıkı laikçi tayfada yer aldığını görecektir.
zamanında demirel'e "push the tempo" yapan adamın kaybetmişliği yanında aynı bakış açısının eseri olan "ideolojik olmayan" bir partiyi bugün eleştirebilen bir bireyin "çaresiz" olduğunu iddia edbilmek naiftir gerçekten.
benim bildiğim çaresiz olan elinde tek bir seçenek olduğunu sanandır. yıllardır tekrarlanıp duran söylemlerin borazanı haline gelen bir partiye bile sıkı sıkı sarılan kişinin mutluluğu ne çaresiz bir mutluluktur.
bir uçurumdan en baştaki lider koyun aşağı atladıktan sonra, diğer koyunların tamamının öndekinin peşi sıra aynı uçurumdan kendilerini aşağı atmalarına bir türlü mani olamayan çoban çaresizliği gibidir.
