duble yollar yoktu
her ilde havaalanı yoktu
her ilde yeni stadyum yoktu
marmaray yoktu
osman gazi köprüsü yoktu
yavuz sultan selim köprüsü yoktu
çanakkale köprüsü yoktu
şehir hastaneleri yoktu
metro yoktu
metrobüsler yoktu
istanbul havalimanı yoktu
sabiha gökşen havalimanı yoktu
bolu dağı tüneli yoktu
yeni kapı şişhane köprüsü yoktu
viyadükler yoktu
tünüller yoktu
eyeste viyadüğü yoktu
çanakkale köprüsü yoktu
"
ve gülümseyen bir yüzümüz
göstermekten utanmayacağımız bir içimiz
bir araya gelerek çektirebileceğimiz
bir aile fotağrafımız vardı.
bir sabah bütün iyi şeylerin
ayvansaray iskelesinden
hayal ülkesine doğru demir alan
bir şirket-i hayriyye vapuru gibi
aramızdan ayrıldığını gördük.
" *
Çocukluğu 90larda geçmiş biri olarak 90larda ciddi sefalet olduğunu netleştireyim. Şimdi de fakirlik var ama öyle bi sefalet yok. Sefil gözüken de kendi mikropluğundandır. 90lı yılların şu günlerden daha beter old. Söyleyebilirim kimse romantizm kasmasın. Ha ivedi olarak bi şeyler yapılmazsa 90lara geri döneceğiz gibi.
doksanlı yıllarda da yaşanan çok sorun vardı ancak şimdiki kadar insanları bölen, stres dolu, hayatı zorlaştıran bir durum asla söz konusu değildi. fakir ama mutlu derler ya öyleydi insanlar. şimdi ise herkes fakir ama mutsuz...
