akşamlar bir roman gibi biterdi
jezabel kan içinde yatardı
limandan bir gemi giderdi
sen kalkıp ona giderdin
benzin mum gibi giderdin
sabaha kadar kalırdın
hayırsızın biriydi fikrimce
güldü mü cenazeye benzerdi
hele seni kollarına aldı mı
felâketim olurdu ağlardım
ay ay ay ay ay ay ay
yine gitsek ya kaşa , otursak bi taşa ,
ağaçlara hayranca baksak ,
bir gece çat diye yollara düşsek ,
bi şeyler çözsek ,
daha başka olur kaş ,
bambaşka olur kaş ...
Karanlığın hüküm sürdüğü sessiz gecelerde sen gelirdin aklıma bazen delicesine bazen de hiçbir şey söylemeden sadece..
Camda yankılanan senin yani yağmurun sesinde..