a.s bilader. buyur otur. ne içersin? ben de aaz önce halamgillerle telefonda konuştum. bizim enişte hollanda'ya çalışmaya gitmiş. kuzenlerden büyük olanı cevat nişanlanmış, gidemedik ayıp oldu. küçüğü de askere gitmemek için açık öğretime yazılmış. bir firmada düşük ücretle çalışıyormuş. halam, iyiyim, dedi. sağlığı yerindeymiş. öpüyormuş gözlerimden.
az önce bahsetmiştim halamın oğlu askere geç gitmek için, açık öğretime başvurmuş diye. şimdi aklıma amcamın büyük oğlu haluk geldi. o da askerliğini yeni bitirdi. askere daha yeni gittiğinde bize mektup yazmıştı ve şöyle demişti mealen:
biraz ortama baktım, ifade edebilecek kelime bulmakta zorlandım. burası berbat bir yer. yemekler falan kötü. zaten normalde de askerleri pek sevmem. neyse, böyle bir müessesenin itibarını artırmak, işleyişi güzelleştirmek çok zor olacak ama elimden geleni yapacağım. işim çok zor ama şunu da söylemeden edemeyeceğim ki zoru çok severim. yoksa, değmez aslında.
